Τα ελικοπτεράκια διψούν στην Μεσόγειο

Το ένα πέμπτο από τα ελικοπτεράκια (Ανισόπτερα και Ζυγόπτερα) απειλούνται με εξαφάνιση σε τοπικό επίπεδο, λόγω της αυξημένης έλλειψης γλυκών νερών σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών της IUCN.

Η κλιματική αλλαγή και η υποβάθμιση του ενδιαιτήματος, λόγω του τρόπου που διαχειρίζεται η γη, επίσης επηρεάζουν τα έντομα.

Η εκτίμηση 163 ειδών από ελικοπτεράκια έδειξε ότι τα 5 είναι Κρίσιμα Κινδυνεύοντα, 13 Κινδυνεύοντα, άλλα 13 Τρωτά, 27 είναι Σχεδόν Απειλούμενα, 96 Ελάχιστης Ανησυχίας ενώ για 6 υπάρχει έλλειψη δεδομένων, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη πληροφορία για να κατατάξουμε, αλλά μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο.

"Είναι πιθανόν η κατάσταση να χειροτερέψει γι αυτά τα μοναδικά είδη καθώς η κλιματική αλλαγή και οι αυξημένες απαιτήσεις για νερό θα προκαλούν βαριές απώλειες", λέει ο
Jean Pierre Boudot του ειδικού γκρουπ της IUCN για τα ελικοπτεράκια και συγγραφέας της έκθεσης. "Ελαττωμένα επίπεδα ατμοσφαιρικής κατακρήμνισης και παρατεταμένη ανομβρία θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων όπου ζει το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εντόμων".

Τέσσερα είδη θεωρούνται ήδη εξαφανισμένα στην Μεσόγειο, συμπεριλαμβάνοντας τα
Little Whisp (Agriocnemis exilis), Common Pond Damsel (Ceriagrion glabrum), Phantom Flutterer (Rhyothemis semihyalina) και Darting Cruiser (Phyllomacromia africana).

Τα ελικοπτεράκια γενικά θεωρούνται καλοί δείκτες της ποιότητας του νερού. Κύριες απειλές για το 67% των ειδών αυτών είναι η υποβάθμιση του ενδιαιτήματος και η ρύπανση. Το Spotted Darter (Sympetrum depressiusculum), που ήταν συχνό στην Μεσόγειο τώρα κατατάσσεται ως Τρωτό και μειώνεται λόγω της εντατικοποίησης των αγροτικών μεθόδων στις καλλιέργειες ρυζιού

14% των ειδών μπορούν να βρεθούν μόνο σε οικοσυστήματα γλυκού νερού της Μεσογείου, που είναι μερικά από τα πιο πλούσια και απειλούμενα ενδιαιτήματα, μεταξύ των οποίων 9 κατατάσσονται ως Κινδυνεύοντα ή Τρωτά. Σύμφωνα με την έκθεση, ο μεγαλύτερος αριθμός ενδημικών ελικοπτέρων βρίσκονται στα νότια και δυτικά της Μεσογείου, με περιοχές στο
Maghreb και τον Λίβανο τοπικά hotspot ενδημισμού.

Το μεγαλύτερο μέρος των απειλούμενων ειδών συγκεντρώνονται στον Λίβανο, την ανατολική Τουρκία και Βαλκάνια, βορειοανατολική Αλγερία και βόρεια Τυνησία. Το Glittering Demoiselle (Calopteryx exul) για παράδειγμα, κατατάσσεται ως Κινδυνεύων και μειώνεται. Κατοικεί τα υδάτινα ενδιαιτήματα του Maghreb, του οποίου τα υδάτινα ενδιαιτήματα είναι κάτω από ισχυρή πίεση λόγω της ¨τιθάσευσης" των νερών για ανθρώπινη χρήση, της ρύπανσης των νερών, της άρδευσης και την ανομβρίας.

Μακρυπρόθεσμες συντονισμένες δράσεις απαιτούνται σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο και τα αποτελέσματα αυτής της έκθεσης υπογραμμίζουν την ευθύνη των μεσογειακών χωρών για την προστασία των πληθυσμών. Παρόλο που για κάποια είδη λαμβάνονται διαχειριστικά μέτρα προστασίας χάρη σε διεθνείς νόμους, άλλα δεν προστατεύονται καθόλου παρά την αυξημένη πιθανότητα εξαφάνισής τους.

"Η επιλογή και προστασία τόπων-κλειδιά είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσουμε την επιβίωση αυτών των ειδών" λέει η Annabelle Cuttelod, συγγραφέας της έκθεσης. "Οι οικολογικές τους απαιτήσεις πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον σχεδιασμό και την διαχείριση της χρήσης του νερού, ειδικά για αγροτικούς σκοπούς ή αναπτυξιακά έργα"

Από IUCN