Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Έμμεσα προβλήματα από το κυνήγι

To πρόβλημα

Ένα άγνωστο κατά πολλούς πρόβλημα που προκαλεί το κυνήγι είναι η έκθεση των πουλιών στα υπολείμματα από τα σκάγια, τα οποία αποτελούνται από μόλυβδο. Συγκεκριμένα, έχει υπολογιστεί ότι στην Ισπανία πάνω από 50.000 πουλιά πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της μολυβδίασης, ενώ πολλά περισσότερα επηρεάζονται από αυτήν στο μέλλον (Guitart 2002). Εκτός όμως από τον θάνατο, λήψη μολύβδου προκαλεί ανικανότητα πτήσης και αργότερα και μετακίνησης στο έδαφος, αδυναμία και χάσιμο βάρους με συνέπεια να είναι και πιο εύκολα λεία για ένα αρπακτικό (με αποτέλεσμα να δημιουργείται μετά πρόβλημα και στο αρπακτικό) μερικές φορές αλλάζει ακόμα και η φωνή του ζώου (1).

Τα δεδομένα

Από έρευνες σε υγροτόπους της Ισπανίας η μέγιστη συγκέντρωση σβώλων μολύβδου στο έδαφος είναι 2,8 εκατομμύρια σβώλοι ανά εκτάριο, ενώ σε έναν υγρότοπο όπου το κυνήγι είχε απαγορευθεί για 30 χρόνια η συγκέντρωση αυτή ήταν 1 εκατομμύριο σβώλοι ανά εκτάριο (Mateo et al 1998).


Η έκθεση ή η δηλητηρίαση από μόλυβδο παρατηρείται κυρίως σε υγροτόπους, καθώς εκεί είναι πιο ανεπτυγμένη η δραστηριότητα του κυνηγιού. Έτσι, σε είδη της τάξης Anseriformes (πάπιες, χήνες) που έχουν διεξαχθεί μελέτες βρέθηκε ότι το ποσοστό των ατόμων που έχει καταναλώσει μόλυβδο καθώς τρεφόταν είναι αρκετά υψηλό και συγκεκριμένα ανέρχεται για τα γκισάρια (Aythya ferina) στο 87,5% ενώ για τις πρασινοκέφαλες πάπιες (Anas platyrhynchos) και τις χουλιαρόπαπιες (Anas clypeata) στο 33%. Ακόμα, η μολυβδίαση απέφερε 16 από τους 75 θανάτους πουλιών (κυρίως σταχτοχηνών Anser anser) σε πουλιά που βρέθηκαν νεκρά στην περιοχή μελέτης (Mateo et al 1998). Στα απειλούμενα με παγκόσμια εξαφάνιση είδη στικτόπαπια (Marmaronetta angustirostris) και κεφαλούδι (Oxyura leucocephala) υπολογίστηκε ότι το 32% των πυροβολημένων κεφαλουδιών και το 70% των νεκρών ή ετοιμοθάνατων κεφαλουδιών και 43% των στικτόπαπιων είχαν καταναλώσει μόλυβδο (Mateo et al 2001a).

Η μόλυνση των πτηνών αυτών με μόλυβδο επηρεάζει και τα ανώτερα επίπεδα του τροφικού πλέγματος, όπως τα αρπακτικά πουλιά που τρέφονται με αυτά. Έτσι, σε έρευνα που έγινε σε αρπακτικά (ισπανικός βασιλαετός Aquila adalberti, ένα είδος που κινδυνεύει, και στον ψαλιδιάρι Milvus milvus) βρέθηκαν στα εμέσματά τους ποσοστά μολύβδου 11% και 5,5% αντίστοιχα (Mateo et al 2001b).

Σαν ανώτερος καταναλωτής που είναι και ο άνθρωπος, δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από το πρόβλημα αυτό. Συγκεκριμένα, άνθρωποι που καταναλώνουν τα θηράματα ενός κυνηγιού είναι πιθανό να καταναλώσουν και ποσότητες μολύβδου που έχει αποθηκευτεί σε αυτά. Το πρόβλημα αυτό επιβαρύνει κυρίως τα παιδιά (Guitart 2002).


Αν και το πρόβλημα που περιγράφουμε αφορά κυρίως τα πουλιά που δραστηριοποιούνται σε υγροτόπους, δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Έτσι, 59 είδη χερσαίων πουλιών έχουν βρεθεί είτε να έχουν φάει μόλυβδο προερχόμενο από σκάγια, είτε να υποφέρουν από μολυβδίαση λόγω αυτών. Από τα 59 αυτά είδη, τα εννιά χαρακτηρίζονται ως «Παγκοσμίως κινδυνεύοντα» ή «Σχεδόν απειλούμενα» (Fisher et al 2006).

Οι λύσεις

Η καλύτερη δυνατή λύση, όχι μόνο για τη μολυβδίαση αλλά και για άλλα προβλήματα είναι η απαγόρευση του κυνηγιού. Επειδή όμως κάτι τέτοιο είναι μάλλον ουτοπικό, μία εναλλακτική επιλογή (και επιτακτική πιθανώς) είναι η μείωση της χρήσης των πυρομαχικών με μόλυβδο προς άλλα χωρίς αυτόν, όπως για παράδειγμα με ατσάλι. Είναι αποδεδειγμένο πως μία τέτοια αλλαγή επιφέρει μείωση στις επιπτώσεις που προκαλεί η ύπαρξη μολύβδου στα ενδιαιτήματα των πουλιών (Samuel και Bowers 2000)

Βιβλιογραφία

Fisher, I.J., Pain, D.J., Thomas, V.G. 2006 A review of lead poisoning from ammunition sources in terrestrial birds, Biological Conservation 131 (3), pp. 421-432

Guitart, R., Serratosa, J., Thomas, V.G. 2002 Lead-poisoned wildfowl in Spain: A significant threat for human consumers, International Journal of Environmental Health Research 12 (4), pp. 301-309

Mateo, R., Belliure, J., Dolz, J.C., Aguilar Serrano, J.M., Guitart, R. 1998 High prevalences of lead poisoning in wintering waterfowl in Spain, Archives of Environmental Contamination and Toxicology 35 (2), pp. 342-347

Mateo, R., Green, A.J., Jeske, C.W., Urios, V., Gerique, C. 2001a Lead poisoning in the globally threatened marbled teal and white-headed duck in Spain, Environmental Toxicology and Chemistry 20 (12), pp. 2860-2868

Mateo, R., Cadenas, R., Máñez, M., Guitart, R. 2001b Lead shot ingestion in two raptor species from Doñana, Spain, Ecotoxicology and Environmental Safety 48 (1), pp. 6-10

Samuel, M.D., Bowers, E.F. 2000 Lead exposure in American black ducks after implementation of non-toxic shot, Journal of Wildlife Management 64 (4), pp. 947-953

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Ενδέκατοι στη λίστα των ρύπων

Σχεδόν τρεις πλανήτες -με τους φυσικούς τους πόρους και τις πρώτες τους ύλες- χρειάζονται οι Ελληνες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους εξαιτίας του τρόπου ζωής που έχουν υιοθετήσει. Ενα μοντέλο καθημερινής συμπεριφοράς που συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τον φυσικό πλούτο της χώρας.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει πλέον την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα σε 148 κράτη ως προς το Οικολογικό της Αποτύπωμα, δυσχεραίνοντας τη θέση της τα τελευταία χρόνια, αφού το 2006 βρισκόταν στη 17η θέση της αντίστοιχης κατάταξης. Οι πολίτες της χώρας μας κατατάσσονται 11οι ως προς την έκταση της παραγωγικής γης, της ποσότητας πόσιμου αλλά και θαλασσινού νερού που καταναλώνουν σε ενέργεια και νερό, με αποτέλεσμα να εκπέμπουν περισσότερους ρύπους ανά άτομο και να χρειάζονται μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση για την απόθεση των απορριμμάτων τους.

Περιβάλλον

Είναι χαρακτηριστικό ως προς το «οικολογικό αποτύπωμα» και την καταστροφή του πλανήτη ότι το συνολικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας διπλασιάστηκε μεταξύ των ετών 1961 και 2003. Ως προς την επιβάρυνση του περιβάλλοντος που συντελείται στη χώρα μας είναι χαρακτηριστικό ότι ο μέσος Ελληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα παραγωγικής έκτασης -σε γη και νερό- για να καλύψει τις ανάγκες του, αριθμό υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο των 27 στρεμμάτων κατ άτομο.

Και αριθμό τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη, ο οποίος υπολογίζεται ότι μπορεί να καλύψει με 21 στρέμματα κάθε κάτοικο της γης. Το γεγονός αυτό, όπως εξηγούν οι εδικοί, οφείλεται στο ισχυρό «ενεργειακό αποτύπωμα» της Ελλάδας, δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια, τομέα στον οποίο η ζήτηση σημειώνει ετήσια αύξηση 2.4% από το 1990 έως το 2004 υπερβαίνοντας τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάζονται στην έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» που συνέταξε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF συγκεντρώνοντας στοιχεία από 148 χώρες του πλανήτη, με στόχο να καταγράψει τις συνέπειες του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους.

Οι δείκτες στους οποίους βασίζεται η έκθεση είναι πρώτον το Οικολογικό Αποτύπωμα που αφήνει κάθε χώρα, δεύτερον ο δείκτης «Ζωντανού Πλανήτη» ο οποίος εκτιμά την κατάσταση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας βασισμένος σε τάσεις για περισσότερους από 5.000 πληθυσμούς 1.686 σπονδυλωτών σε ολόκληρο τον κόσμο και τρίτον το Υδατικό Αποτύπωμα που αναφέρεται στον συνολικό όγκο νερού που χρησιμοποιείται παγκοσμίως, για να παραχθούν τα αγαθά και οι υπηρεσίες που καταναλώνει η ανθρωπότητα. Η θέση της Ελλάδας είναι, σύμφωνα με την έκθεση, δυσμενής και ως προς το Υδατικό της Αποτύπωμα, αφού παρουσιάζει μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικά μέτρα νερού ανά κάτοικο, τη στιγμή που ο μέσος κάτοικος του πλανήτη χρησιμοποιεί ετησίως 1.243 κυβικά μέτρα νερού, ποσότητα που ισοδυναμεί με το νερό μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων. Μάλιστα, το υδατικό αποτύπωμα της Ελλάδας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο έπειτα από αυτό των ΗΠΑ και αποδίδεται από τους ειδικούς στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία, στις απώλειες λόγω του απαρχαιωμένου αρδευτικού και υδρευτικού δικτύου και στην κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων.

Οσον αφορά στο οικολογικό αποτύπωμα του πλανήτη, η έκθεση της WWF επισημαίνει πως τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της γης ξεπερνούν σε κατανάλωση τη βιολογική φέρουσα ικανότητα της χώρας. Τις χειρότερες επιδόσεις καταγράφουν οι ΗΠΑ και η Κίνα, οι οποίες καταναλώνουν συνολικά το 42% της βιολογικής ικανότητας της γης. Η αύξηση αυτή, όπως υπογραμμίζεται στην έκθεση, οφείλεται κυρίως στις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων.

Την ίδια στιγμή οι πληθυσμοί των χερσαίων ειδών της πανίδας έχουν μειωθεί κατά 33%, τα είδη του γλυκού νερού κατά 35%, τα πουλιά κατά 20%, ενώ τα θηλαστικά παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 19%.

Παρέμβαση Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής της WWF - Ελλάς.

Εχουμε λανθασμένη νοοτροπία

«Ο τρόπος ζωής μας στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το οικολογικό μας όριο. Αυτό οφείλεται κυρίως στη στρεβλή νοοτροπία μας, που αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον ως ανεξάντλητη πηγή πόρων. Ταυτόχρονα, η υπερκατανάλωση ενέργειας σε συνδυασμό με την εμμονή της πολιτείας σε «βρώμικες» πηγές, όπως ο λιγνίτης, ενισχύουν διαρκώς τη δυσμενή θέση της χώρας μας.

Ηρθε η ώρα να κάνουμε κάποιες κρίσιμες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Αλλαγές που θα βελτιώσουν τo βιοτικό μας επίπεδο, ενώ παράλληλα θα μειώσουν την επίδρασή μας στο φυσικό περιβάλλον. Αλλιώς το οικολογικό χρέος μας προς τον πλανήτη θα αποδειχτεί καταστροφικό πολύ γρηγορότερα από ότι νομίζουμε, κυρίως για τα παιδιά μας».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11900&subid=2&tag=8400&pubid=1796616


Ολόκληρη την έκθεση μπορείτε να την κατεβάσεται από το http://www.wwf.gr/images/stories/docs/lpr_2008.pdf

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Εμβόλιο πνευμονίας για τους καπνιστές

Το παρακάτω άρθρο από το ΒΗΜΑ το δημοσιεύουμε έτσι απλά για να θυμόμαστε τα κάκα του τσίγαρου... ή μάλλον για να τα θυμίζουμε (μ'ακους Ντιούη?)

Επιστήμονες ομοσπονδιακών επιτροπών και οργανισμών υγείας των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι οι καπνιστές πρέπει να εμβολιάζονται για την πνευμονία μαζί με τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Αν η πρόταση γίνει αποδεκτή από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, θα είναι η πρώτη φορά που θα υπάρξει οδηγία εμβολιασμού ειδικά για τα άτομα που καπνίζουν που λόγω αυτής της συνήθειας έχουν πολύ αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν από λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος και των πνευμόνων. Οι αμερικανοί ειδικοί προτείνουν τον εμβολιασμό που εμποδίζει τις λοιμώξεις που προκαλούν τα στελέχη του στρεπτόκοκκου, όπως μηνιγγίτιδα, πλευρίτιδες, εντερίτιδες, οστεομυελίτιδα κ.ά.

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20081024&nid=10152960&sn=&spid=

Κι άλλη πυροβολημένη Μεσογειακή φώκια

Σάββατο 17 Οκτωβρίου οι βιολόγοι της MOm πραγματοποιώντας νεκροψία σε Μεσογειακή φώκια βρίσκονται μπροστά σε άλλη μία περίπτωση ηθελημένης θανάτωσης. Η νεαρή αρσενική Μεσογειακή φώκια, που βρέθηκε νεκρή στο λιμάνι της Μήλου, είχε δεχτεί θανατηφόρο πλήγμα από κυνηγετική καραμπίνα. Το μονόβολο βλήμα που βρέθηκε σφηνωμένο στο στέρνο, είχε διαπεράσει τον δεξί πνεύμονα και το περικάρδιο, προκαλώντας το θάνατο του ζώου.

Κρίνοντας από την κατάσταση αποσύνθεσης, οι βιολόγοι της MOm εκτιμούν ότι η Mοnachus monachus πυροβολήθηκε την προηγούμενη μέρα. Με βάση τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, το ζώο φαίνεται να δέχτηκε την επίθεση μέσα στον Κόλπο του Αδάμαντα, στη Μήλο. Για το περιστατικό της θέασης του νεκρού ζώου, το οποίο είχε ξεβραστεί δίπλα σε μια παιδική χαρά, η MOm ενημερώθηκε από τις τοπικές λιμενικές αρχές το απόγευμα της Παρασκευής 16 Οκτωβρίου.

Αυτό είναι το τρίτο εξακριβωμένο περιστατικό ηθελημένης θανάτωσης που καταγράφει η MOm από τις αρχές του έτους, πραγματοποιώντας την 8η κατά σειρά νεκροψία σε Μεσογειακή φώκια στον ελλαδικό χώρο.

Στα πλαίσια της προσπάθειας να εξαλειφθεί το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο, η MOm ζήτησε από τις λιμενικές αρχές Μήλου να εντατικοποιήσουν τον έλεγχο για τη μεταφορά όπλων σε σκάφη, η οποία αποτελεί ενέργεια ούτως ή άλλως παράνομη ενώ ενημέρωσε και τον τοπικό αλιευτικό σύλλογο για το συμβάν.

Η Μεσογειακή φώκια Monachus monachus είναι ένα από τα πιο απειλούμενα με εξαφάνιση είδη του πλανήτη. Στη χώρα μας φιλοξενείται ο μισός από τον εναπομείναντα παγκόσμιο πληθυσμό του είδους, ο οποίος ανέρχεται σε μόλις 500 με 600 άτομα. Κι ενώ η Monachus monachus προστατεύεται από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία αλλά και από διεθνείς συμβάσεις, η ηθελημένη θανάτωση παραμένει μία από τις βασικές απειλές για την επιβίωση του σπάνιου αυτού θαλάσσιου θηλαστικού. Από τις 20ετείς και πλέον μελέτες της MOm, έχει προκύψει ότι το 50% των ενήλικων φωκών που έχουν βρεθεί νεκρές έχουν πέσει θύματα ηθελημένης θανάτωσης.

Για την αντιμετώπιση της απειλής της ηθελημένης θανάτωσης η MOm υλοποιεί το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFΕ “MOFI”(http://www.mofi.gr/), μέσα στα πλαίσια του οποίου πραγματοποιείται έρευνα για την αλληλεπίδραση φώκιας-αλιείας καθώς και ενημερωτικές δράσεις σε συνεργασία τοπικές αλιευτικές κοινότητες.

Αν δείτε ζωντανή, τραυματισμένη ή νεκρή Μεσογειακή φώκια, καλέστε άμεσα τη ΜΟm στο 210 52 22 888 και ενημερώστε τις τοπικές λιμενικές αρχές.

http://www.mom.gr/displayITM1.asp?ITMID=221

Τρίτη εσκεμμένη θανάτωση Monachus monachus από την αρχή του έτους σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, και περίπου 5 ή 6 νεκρές αρκούδες (έχασα το μέτρημα), άλλες από τροχαία και άλλες πυροβολημένες, τον τελευταίο καιρό. Τι να πει κανείς για αυτό, εκτός από ΝΤΡΟΠΗ;

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

Η κοινωνία των "κοπριτών"...μπορεί να αλλάξει

Σήμερα έτυχε να διαβάσω τη δωρεάν εφημερίδα "διαδρομές στη Θεσσαλονίκη", η οποία στο editorial είχε ένα κείμενο, το οποίο μου προκάλεσε κάποιο προβληματισμό. Το κείμενο λοιπόν λέει:

"Η κοινωνία των "κοπριτών"

Τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια γίνεται μεγάλη κουβέντα για την αξία της δράσης του κάθε πολίτη ξεχωριστά και ταυτόχρονα όλων μαζί σε ένα κοινό πλαίσιο. Από αντικαταναλωτικές κινήσεις και ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον μέχρι εθελοντική εργασία και παρεμβάσεις διαδικτυακές.

Θεωρητικά ακούγεται τέλειο όλο αυτό. Είμαστε μια σιωπηλή πλειοψηφία, αποστασιοποιημένοι από τα κόμματα και δρούμε μόνοι μας. Δεν έχουμε εξάρτηση από κανέναν, δεν έχουμε οι ίδιοι κάποια συμφέροντα και αντιδράμε ενωμένοι με γνώμονα το κοινό καλό... Ε, λοιπόν είδατε εσείς κάτι τέτοιο πουθενά; Εκτός και αν αυτοί που συντηρούν παρόμοιες συζητήσεις θεωρούν ότι το να φορέσεις μαύρα ρούχα και να βγεις στο Σύνταγμα ή το να ακούσεις το Μαχαιρίτσα στη συναυλία του ΣΚΑΪ είναι το πρώτο από τα βήματα που θα γίνουν. Σημειωτόν είμαστε αδέλφια και σε λίγο θ'αρχίσουμε πάλι την πορεία προς τα πίσω, γιατί η δράση του Πολίτη δεν είναι μόδα, είναι στάση ζωής κι απ'αυτήν τη στάση το λεωφορείο μας... δεν πέρασε πρόσφατα.

Δεν ξέρω, ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά σκέφτομαι ότι οι αληθινοί πολίτες σ'αυτήν τη χώρα δε θα είναι ποτέ περισσότεροι από τους κοπρίτες. Που ξηλώνουν τις σχάρες από τα φρεάτια κι αφήνουν τεράστιες τρύπες στους δρόμους μόνο και μόνο για να λιώσουν το μαντέμι. Που παρκάρουν σε ράμπες και πεζοδρόμια γιατί βιάζονται να πληρώσουν την επιταγή στην τράπεζα. Που καίνε τα υπολείμματα των καλλιεργειών τους και εισπράττουν και την αποζημίωση δηλώνοντας το αντίθετο.

Έχουμε διαμορφώσει την "κοινωνία των κοπριτών". όχι των Πολιτών και φυσικά δεν αναφέρομαι στα προηγούμενα ακραία παραδείγματα. Όλοι μας συμπεριφερόμαστε κατά περίσταση ως κοπρίτες, ακόμα κι αυτοί που δηλώνουν συνειδητοποιημένοι πολίτες και ανακυκλώνουν, διαμαρτύρονται στο Σύνταγμα ή τρέχουν στην Ουρανούπολη."

Το βασικότερο που μπορώ να πω πάνω σε αυτό είναι ο τίτλος που έβαλα.."Η κοινωνία των "κοπριτών"...μπορεί να αλλάξει". Τα αποτελέσματα των πράξεων των ¨κοπριτών" καλύπτουν αυτά των πολιτών είτε διότι οι πρώτοι είναι περισσότεροι είτε διότι κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Αυτό αλλάζει όμως, αρκεί όλοι να γίνουμε λιγότερο "κοπρίτες" και περισσότερο πολίτες. Ο εθελοντισμός και γενικά η ενεργή συμμετοχή του πολίτη στα τεκταινόμενα είναι σε εμβρυακό στάδιο στην Ελλάδα αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν αποτυχία και λόγος για "ν'αρχίσουμε πάλι την πορεία προς τα πίσω" όπως λέει ο αρθρογράφος. Η δράση του πολίτη πρέπει να γίνει στάση ζωής και το πιο τρανό παράδειγμα είναι η πρόοδος που έχει γίνει στην ευαισθητοποίηση και στην έρευνα γύρω από το περιβάλλον όπου με εθελοντισμό, από απλούς πολίτες μέχρι και πανεπιστημιακούς, από την αδιαφορία βρισκόμαστε στο σημερινό επίπεδο. Ας είμαστε λοιπόν λιγότερο ¨κοπρίτες" και περισσότερο πολίτες.

Κατηγορούμενη και πάλι η Ελλάδα...

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να απευθύνει στην Ελλάδα πρώτη γραπτή προειδοποίηση επειδή παρέλειψε να εφαρμόσει την κοινοτική νομοθεσία για τη βιοποικιλότητα και συγκεκριμένα να ορίσει επαρκή αριθμό προστατευόμενων περιοχών για τα άγρια πτηνά.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ήδη παραπεμφθεί στο Δικαστήριο για το θέμα αυτό, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η χώρα μας δεν έχει ακόμα ορίσει επαρκείς προστατευόμενες περιοχές για τα αποδημητικά και τα ευπαθή άγρια πτηνά και, κατά συνέπεια, παραβαίνει την οδηγία της ΕΕ για την διατήρηση των άγριων πτηνών. Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων καταδίκασε την Ελλάδα στις 25 Οκτωβρίου 2007, επειδή παρέλειψε να ορίσει επαρκείς ζώνες ειδικής προστασίας (ΖΕΠ) για τα άγρια πτηνά.

Το Δικαστήριο απαρίθμησε πολλές παραλείψεις - περιπτώσεις ανεπαρκούς ορισμού ζωνών - και ανέφερε δώδεκα είδη πτηνών που χρειάζονται ιδιαίτερα ενισχυμένη προστασία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο πωγονοφόρος γυπαετός (Gypaetus barbatus) και ο ανατολικοευρωπαϊκός βασιλαετός (Aquila heliaca), είδος που περιγράφεται ως απειλούμενο.

http://www.skai.gr/master_story.php?id=97110

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Cruel Camera

Cruel camera ονομάζεται μία έρευνα 25 ετών που διεξήχθη από το δίκτυο CBC και δείχνει την κατάσταση γύρω από τις ταινίες περιβαλλοντικές ευαισθητοποίησης και πως αυτές στο βωμό του κέρδους και του χρήματος μεταχειρίζονται μεθόδους βασανιστικές προς τα ζώα ή παραπλανούν τον θεατή νομίζοντας πως βλέπει εικόνες άγριας φύσης ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ζώα που βρίσκονται σε αιχμαλωσία ή ακόμα είναι εκπαιδευμένα για αυτό το σκοπό.

Όταν παρακολούθησα την ταινία μου δημιούργησε πολύ προβληματισμό και διάφορα ερωτήματα που σχετίζονται με την αξία για ευαισθητοποίηση των ντοκιμαντέρ. Επίσης η ταινία προκαλεί πολύ πικρία διότι καταλαβαίνεις ότι πολλές ταινίες που έχεις δει ή ακόμα και άτομα που έχει θαυμάσει (David Atτenborough) δεν είναι είναι και τόσο αθώα. Με βάση αυτά πιστεύω ότι ο σκοπός των παραγωγών έχει επιτευχθεί.

Αξίζει να δείτε το σχετικό βίντεο, το οποίο όμως είναι στα αγγλικά και χωρίς υπότιτλους. Θα το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο

http://www.cbc.ca/fifth/cruelcamera/video.html

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Η θέρμανση του κλίματος κοστίζει σε αστερίες ένα χέρι και ένα πόδι

Οι ωκεανοί απορροφούν το μισό διοξείδιο του άνθρακα που ο άνθρωπος απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα και συνεπώς το νερό της θάλασσας οξειδώνεται. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για κοράλια και οστρακόδερμα, αλλά και άλλα ασβεστιτικούς οργανισμούς καθώς λόγω του μειωμένου pH τα κελύφη και οι σκελετοί τους διαλύονται. Τα εχινόδερμα έχουν επίσης σκελετικά στοιχεία που βασίζονται στο ασβέστιο και για αυτό ερευνητές υπέθεσαν ότι υπόκεινται σε αργή διάλυση.

Η Hannah L. Wood τουPlymouth Marine Laboratory στην Αγγλία και δύο συνεργάτες αποφάσισαν να ελέγξουν αυτή τη θεωρία. Έτσι, πήραν τον οφίουρο (Amphiura filiformis) και αφέρεσαν έναν ή δύο βραχίονες. Εν συνεχεία, για να ελέγξουν ως επηρεάζει η οξύτητα την αναγέννηση των κομμένων βραχιόνων εξέθεσαν τα ζώα σε νερό που είχε είτε φυσιολογικό pH (8) ή οξειδωμένο (7,7). Η χειρότερη πρόβλεψη για το 2100 είναι μία θάλασσα με pH 7,3.

Προς έκπληξη της Wood, οι οφίουροι αναγέννησαν τους κομμένους βραχίονες πιο γρήγορα στο οξειδωμένο νερό, απ'ότι στο φυσιολογικό, δείχνοντας έτσι ότι μπορούν να δεσμεύσουν ασβέστιο αποτελεσματικά ακόμα και κάτω από τέτοιες αντίξοες συνθήκες.

Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα κρυμμένο κόστος. Τόσο τα άθικτα όσο και τα αναγεννημένα άκρα είχαν σημαντικά μικρότερη μυική μάζα στα οξειδωμένα νερά σε σχέση με τα κανονικά. Τα ζώα σε χαμηλό pH κατανάλωναν περισσότερο οξυγόνο, συνεπώς δούλευαν σκληρότερα και η Wood πιστεύει ότι έπρεπε να κάψουν περισσότερη ενέργεια για τη επίπονη αναγέννηση. Οι αδύναμοι βραχίονες σίγουρα μειώνουν την ικανότητα της τροφοληψίας και της αναπαραγωγής.

Τελικά, αν και δεν επηρεάζει την ασβέτωση, το χαμηλό pH κστίζει ένα χέρι και ένα πόδι στα εχινόδερμα.

Πηγή: LiveScience

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων: Αλλαγή ημερομηνίας

Σας ενημερώνουμε ότι η εκδήλωση-συζήτηση «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ», η οποία ήταν προγραμματισμένη για την Τετάρτη, 1 Οκτωβρίου,

μετατίθεται για την Παρασκευή, 3 Οκτωβρίου και ώρα 12:30 στο Βιβλιοπωλείο IANOS (Σταδίου 24, Αθήνα).

Στο πάνελ θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι των περιβαλλοντικών οργανώσεων ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΕΣΠΩΝ.

Προκατειλημμένη δειγματοληψία

ακολουθεί άρθρο για δειγματοληψία και ...Ασωπό...

Του Γιάννη Ζαμπετάκη
izabet@chem.uoa.grhttp://environmentfood.blogspot.com/2008/09/blog-post_29.html Λέκτορα Χημείας Τροφίμων και Επικεφαλής Επιθεωρητής (HACCP – ISO22000, ΙSO9001)Tμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Αθηνών [το παρακάτω κείμενο έχει γραφτεί για ΤΑ ΝΕΑ]

Σήμερα, γίνεται πολύς λόγος για την αξιοπιστία διαφόρων μετρήσεων (από γκάλοπ γνώμης μέχρι αναλύσεις εξασθενούς χρώμιου στον Ασωπό ποταμό). Πόσο αξιόπιστες είναι αυτές οι μετρήσεις; Πόσο πιστευτά είναι τα εκάστοτε αποτελέσματα; Η Επιστήμη (είτε η Νομική είτε η Χημεία) πρέπει να εξυπηρετούν την Αλήθεια. Συνεπώς, το ερώτημα «πόσο αληθινό είναι το τάδε αποτέλεσμα της δείνα μέτρησης;» μπορεί και πρέπει να έχει μονοσήμαντη απάντηση.

Στην Αναλυτική Χημεία, για να κάνουμε μια ανάλυση (π.χ. μελαμίνης σε τρόφιμα ή βαρέων μετάλλων στο νερό) πρέπει αρχικά να βρούμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από το προς ανάλυση υλικό. Από τη μία πλευρά, είναι αδύνατο να γίνει χημική ανάλυση στο σύνολο του υλικού ενώ από την άλλη πλευρά οι πιο πολλές χημικές αναλύσεις είναι καταστρεπτικές για το δείγμα. Γι’αυτούς τους λόγους, ο προσδιορισμός ενός συστατικού (ή η μέτρηση της παραμέτρου που μας ενδιαφέρει) γίνεται σε ένα μικρό μέρος του υλικού που ονομάζεται δείγμα. Το δείγμα πρέπει να αντιπροσωπεύει το σύνολο του συγκεκριμένου υλικού. Με άλλα λόγια, η κυρίαρχη ιδιότητα ενός δείγματος είναι η αντιπροσωπευτικότητά του.

Η σωστή και μη προκατειλημμένη δειγματοληψία είναι η βάση κάθε αξιόπιστης χημικής ανάλυσης και η αξία της χημικής πληροφορίας που θα προκύψει από την ανάλυση εξαρτάται άμεσα από το πόσο αντιπροσωπευτικό είναι το δείγμα που χρησιμοποιήθηκε. Αν το δείγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό του υλικού, ακόμα και η καλύτερη αναλυτική μέθοδος κι αν χρησιμοποιηθεί στο καλύτερο διαπιστευμένο εργαστήριο του κόσμου, δεν θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σωστά την ερώτηση που ενέπνευσε την ανάγκη για ανάλυση.

Κάθε αξιόπιστο αποτέλεσμα πρέπει να συνοδεύεται από πληροφορίες σχετικές με τον τρόπο της δειγματοληψίας (χρόνος, τόπος, τρόπος), με το πόσα δείγματα αναλύθηκαν, πόσες φορές αναλύθηκε το κάθε δείγμα, ποια βαθμονομημένη (calibrated) μέθοδος μέτρησης χρησιμοποιήθηκε και σε ποιο διαπιστευμένο (accredited) εργαστήριο έγιναν οι αναλύσεις. Μόνο τότε μπορούμε να κρίνουμε χωρίς προκατάληψη (unbiased) την αξιοπιστία και (σε τελική ανάλυση) την αξία της μέτρησης.

Εφαρμόζοντας το παραπάνω σκεπτικό, πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο σκοπός μιας ανάλυσης: να βρει έναν ποταμό καθαρό ή ένα τρόφιμο μη νοθευμένο ή το ανάποδο; Ο σκοπός της ανάλυσης είναι συνεπώς άμεσα συνδεδεμένος με το επιστημονικό ερώτημα που θέλουμε να απαντήσουμε. Αν θέλουμε να αποδείξουμε ότι τα ψάρια από μολυσμένες θάλασσες περιέχουν βαρέα μέταλλα, τότε πρέπει να πάρουμε δείγματα ψαριών από …μολυσμένες θάλασσες. Αν θέλουμε όμως να αποδείξουμε ότι η περιεκτικότητα των γεωργικών προϊόντων σε βαρέα μέταλλα εξαρτάται από την ποιότητα του νερού άρδευσης, τότε πρέπει να αναλύσουμε δείγματα τροφίμων που έχουν παραχθεί με μολυσμένο νερό και να τα συγκρίνουμε με τα ίδια τρόφιμα που έχουν παραχθεί με καθαρό νερό.

Η Επιστήμη είναι ένα εργαλείο που μας βοηθά να αποκαλύψουμε την Αλήθεια. Όταν όμως οι πολιτικοί βιάζουν την Επιστήμη τότε ακόμα και ο Ασωπός (μπορεί να) είναι ένα καθαρό ποτάμι. Με μια προκατειλημμένη δειγματοληψία, για παράδειγμα, στις εκβολές του δεν θα βρούμε βαρέα μέταλλα. Άρα μπορούμε να πούμε ότι ο Ασωπός είναι καθαρός;

Ο σκοπός σίγουρα αγιάζει τα μέσα…αλλά ο μοναδικός μας σκοπός μήπως πρέπει να είναι ο Άνθρωπος και η Δημόσια Υγεία και όχι οι μικροκομματικές μας μωροφιλοδοξίες; Η απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ σε αυτό το ερώτημα αναμένεται με ενδιαφέρον…

oikologio.gr

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails