Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Ασυνειδησία που… σκοτώνει

Την Κυριακή που μας πέρασε (25/11) επισκεφθήκαμε τη λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου για ορνιθοπαρατήρηση (birdwatching). Στην πανέμορφη αυτή περιοχή υπάρχει πλούσια ορνιθοπανίδα πράγμα που δικαιολογεί το γεγονός ότι καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην λίστα επισκεψιμότητας στην βάση δεδομένων για καταγραφές πτηνών της Ορνιθολογικής Εταιρίας (www.worldbirds.org/greece).


Φυσικά, εκτός από birdwatchers την περιοχή επισκέφθονται και πολλοί κυνηγοί. Από τη στιγμή που η νομοθεσία επιτρέπει το κυνήγι σε ένα τόσο πλούσιο υγρότοπο, εμείς δε μπορούμε να πούμε τίποτα.. όταν όμως σεβασμό προς τη νομοθεσία δείχνουμε μόνο εμείς και μια μερίδα κυνηγών τα πράγματα γίνονται άσχημα. Αυτό γιατί η άλλη μερίδα των κυνηγών πυροβολεί πουλιά που απαγορεύεται, και μάλιστα απειλούμενα πουλιά. Ένα από αυτά είναι η λαγγόνα (Phalacrocorax pygmeus).


Η λαγγόνα μπορεί να θεωρείται πολύ κοινή στους υγρτόπους της Βορείου κυρίως Ελλάδας, αλλά η κατάσταση παγκοσμίως δεν είναι έτσι.. αλλά αποτελεί είδος που κινδυνεύει. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που η λαγγόνα αναπαράγεται. Οι κυνηγοί λοιπόν, για τους οποίους αναφερθήκαμε παραπάνω (δύο εκ των οποίων φαίνονται στην παρακάτω φωτογραφία) κυνηγούν λαγγόνες! Και δεν τις κυνηγούν για να τις φάνε, ή για να τις πουλήσουν για να ζήσουν.. Τις κυνηγούν επειδή έχουν κόμπλεξ! Επειδή πληγώνεται ο εγωισμός τους που δεν μπορόυν να πετύχουν τίποτα, καθώς οι πάπιες κρύβονται καλά! Επειδή είναι αιμοβόροι! Για αυτό τις κυνηγούν! Και μετά τις αφήνουν εκεί, δεν τις παίρνουν καν μαζί τους, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα τους έπιανε η θηροφυλακή αν τύχαινει να τους ελέγξει.


Η λύση στο πρόβλημα αυτό είναι δύσκολη, και δεν είναι τους παρόντος. Επιγραμματικά θα αναφέρουμε ότι, πρώτον, τέτοιου είδους κυνηγοί πρέπει να απομονώνονται από την ίδια την κυνηγετική κοινότητα και δεύτερον ότι η θηροφυλακή θα έπρεπε να περιπολεί συχνά σε τέτοια μέρη όπου μαζεύονται πολλοί κυνηγοί και υπάρχουν είδη που χρίζουν προσοχής.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

Απειλή για τον Αξιό

Τον κίνδυνο της ρύπανσης με 180 τόνους θειικού οξέος αντιμετωπίζει ο ποταμός Αξιός. Η συγκεκριμένη ποσότητα επικίνδυνου υλικού απειλεί να μετατρέψει τον Αξιό σε «νεκρό» ποτάμι, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το Θερμαϊκό, τη Θεσσαλονίκη και την πεδιάδα που διατρέχει, εφόσον αποδειχτούν αληθή τα όσα υποστηρίζουν οι οικολογικές οργανώσεις των Σκοπίων και της Θεσσαλονίκης. Από χτες έχει σημάνει συναγερμός σε ΠΓΔΜ και Ελλάδα, καθώς η οικολογική οργάνωση «Βίλα Ζόρα» των Σκοπίων κατήγγειλε πως ελλοχεύει κίνδυνος διαρροής της συγκεκριμένης ποσότητας θειικού οξέος στον Αξιό από δεξαμενή που εμφανίζει ήδη ρωγμές και σκουριά.

Η δεξαμενή ανήκει σε βιομηχανία της περιοχής Βέλες που ευθύνεται για διάφορα επεισόδια ρύπανσης, σύμφωνα με τις συνεργαζόμενες οικολογικές οργανώσεις των δύο χωρών, στο πλαίσιο του βαλκανικού συστήματος ειδοποίησης επεισοδίων ρύπανσης που έχει στηθεί. Την καταγγελία δημοσιοποίησε στον «Α» ο νομαρχιακός σύμβουλος και μέλος του δικτύου των οικολογικών οργανώσεων, Μιχάλης Τρεμόπουλος.

Ρωγμές


Oι πληροφορίες, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και στα μέσα μαζικής επικοινωνίας της γειτονικής χώρας, αναφέρουν ότι η δεξαμενή της συγκεκριμένης βιομηχανίας εμφανίζει μεγάλες ρωγμές και σκουριά εξαιτίας της μη λήψης των απαιτούμενων μέτρων συντήρησης. Η μονάδα είχε αγοραστεί στο παρελθόν από Ελληνα επιχειρηματία, όμως εγκαταλείφθηκε πριν από τρία χρόνια. Το εργοστάσιο έκλεισε, όμως τα επικίνδυνα υλικά παρέμειναν μέσα, με αποτέλεσμα από την ανυπαρξία συντήρησης οι αποθηκευτικοί χώροι σήμερα να εμφανίζουν σοβαρότατα προβλήματα. «Η βιομηχανία αυτή είχε περάσει σε ελληνικά χέρια, αλλά επειδή υπήρχαν έντονα προβλήματα στην υγεία των κατοίκων και ιδιαίτερα των παιδιών, τα τελευταία χρόνια ανέστειλε τις εργασίες της. Η ποσότητα του θειικού οξέως βρίσκεται αποθηκευμένη σε δεξαμενή, αλλά έχουν εμφανιστεί ρωγμές και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος διαρροής. Για τον κίνδυνο αυτόν ενημέρωσαν την Oικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης εκπρόσωποι της οικολογικής οργάνωσης �Βίλα Ζόρα� από το Βέλες, λέγοντας ότι εδώ και ένα μήνα οι οικολόγοι και πρώην εργαζόμενοι της βιομηχανίας είχαν στείλει σχετική επιστολή στον προσωρινό διευθυντή της βιομηχανίας, Ράντοσλαβ Κίπροσκι, και προειδοποίησαν και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και το υπουργείο Περιβάλλοντος, πως αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη συντήρηση της δεξαμενής, υπάρχει κίνδυνος διαρροής του θειικού οξέως στον Αξιό. Μέχρι σήμερα δεν έχουν πάρει απάντηση», επισήμανε ο κ. Τρεμόπουλος.

Επεισόδια


Επεισόδια διαρροής θειικού, αλλά και υδροφθορικού οξέος από εργοστάσια στην περιοχή των Σκοπίων και ειδικά στην ευρύτερη περιοχή της πόλης Βέλες έχουν καταγραφεί κατ� επανάληψη στο παρελθόν. Μάλιστα, στα νερά του Αξιού στη γειτονική χώρα έχουν εντοπιστεί μεταλλαγμένα ψάρια (φαινόταν ο σκελετός τους), ενώ πολλά από τα προβλήματα δημόσιας υγείας στους πληθυσμούς των παραποτάμιων περιοχών έχουν αποδοθεί στη ρύπανση των νερών του ποταμού.

Oπως υποστηρίζει η Oικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης, «στην ΠΓΔΜ σήμερα ο Αξιός ρυπαίνεται από χημικά απόβλητα εργοστασίων και δέχεται ανεξέλεγκτα τα αστικά λύματα της πόλης των Σκοπίων και άλλων περίπου 13 μικρότερων πόλεων. Στην περιοχή του Βέλες, που είναι πλέον η πιο προβληματική, τα νερά του Αξιού μπαίνουν στην τέταρτη (ΙV) κατηγορία (που σημαίνει ότι επιτρέπεται η χρήση τους μόνο στη βιομηχανία) και στην έξοδο από την περιοχή το νερό ξεφεύγει από κάθε κατηγορία μέτρησης. Σ� αυτήν την περιοχή έχουμε την είσοδο νερών στον Αξιό από δύο μεγάλους παραποτάμους του, τον Μπάμπουνα και τον ποταμό Τόπολκα, στον οποίο ρίχνονται τα απόβλητα από αρκετές βιομηχανίες, αρκετές μονάδες εκτροφής χοίρων και βοοειδών, αλλά και όλα τα αστικά λύματα της περιοχής».

Το ευτύχημα για την Ελλάδα είναι ότι το ρυπογόνο φορτίο «εκτονώνεται» ή σωστότερα οι επιπτώσεις του περιορίζονται σημαντικά, καθώς υπάρχει αραίωση στο νερό του ποταμού μέχρι να φτάσει στο ελληνικό έδαφο
ς.

Το παραπάνω άρθρο είναι από την εφημερίδα Αγγελιοφόρος και δημοσιεύθηκε στις 20/11/2007. Θα το βρείτε στη σελίδ
α http://www.agelioforos.gr/archive/article.asp?date=11/20/2007&page=11
Η πολιτική των Σκοπίων στο θέμα του Αξιού ποταμού είναι πολύ απειλιτική για την υγεία των Ελλήνων πολιτών. Συμπληρωματικά να αναφέρουμε ότι στη γειτονική χώρα βρίσκετε περίπου το 90% του ποταμού και ότι κατά το μήκος του έχουν κατασκεύσει 12 φράγματα. Το μέλλον παρουσιάζεται δυσοίωνιο καθώς δρομολογείται η κατασκευή άλλων 14 φραγμάτων πράγμα που θα σημάνει την καταστροφή της ελληνικής πλευράς του ποταμού. Εκτός από την υγεία του ανθρώπου όμως, απειλείται και ένα πολύ πλούσιο οικοσύστημα καθώς το δέλτα του Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα αποτελεί Υγρότοπο Διεθνούς Σημασίας (Ramsar) και εντάσσεται στο Δίκτυο Natura2000.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Φωτιές στα δάση: μύθοι και πραγματικότητα

[Μια διαφορετική προσέγγιση]

? Δεν υπάρχει πραγματική έννοια «Δάσος» στη φύση.
Σωστό.
Η φύση δεν φτιάχνει εκ του μη όντος δάση, ο όρος είναι τεχνητό δημιούργημα. Οι οργανισμοί και το αβιοτικό τους περιβάλλον συγκροτούν οικοτόπους όπου διάφορα είδη χλωρίδας και πανίδας είναι σε συνεχή αλληλεπίδραση. Το αν κάποιος οικότοπος θα έχει δέντρα ή όχι είναι δευτερεύουσας οικολογικής σημασίας.

? Τα δάση είναι τα πλουσιότερα χερσαία οικοσυστήματα.
Η σχεδόν προφανής απάντηση «σωστό» δεν ισχύει πάντα και μάλιστα δεν ισχύει σχεδόν καθόλου στη νότια και νησιωτική Ελλάδα. Τα μεσογειακά δάση χαλεπίου και τραχείας είναι οικοσυστήματα με ελάχιστα είδη χλωρίδας και πανίδας συγκρινόμενα με ορισμένα φρυγανικά οικοσυστήματα.

? Περισσότερα δάση = περισσότερα πουλιά.
Λάθος
αν μιλάμε για αριθμό ειδών και μεγαλύτερο λάθος αν μιλάμε για σπάνια και προστατευόμενα είδη. Ειδικά για την Ελλάδα τα χερσόβια πουλιά που θεωρούνται ως έχοντα ανάγκη προστασίας προτιμούν άλλα ενδιαιτήματα, συνήθως ανοιχτά εδάφη ή ακόμα και καλλιέργειες. Ακόμα και αυτά που φωλιάζουν στα δάση χρειάζονται τις γειτονικές εκτάσεις με λιβάδια και καλλιέργειες για να τραφούν.

? Τα δάση καιγόταν και πριν την έλευση του Homo sapiens αλλά ο «νοήμων» πίθηκος έκανε τη φωτιά πολύ περισσότερο συχνή.
Σωστό
και μάλλον προφανές, αλλά δεν είναι γνωστό αν σήμερα καίγονται μεγαλύτερες εκτάσεις από αυτές που πρωτοέκαψαν οι προγονοί μας.

? Τα μεσογειακά δάση και οι θαμνότοποι είναι προσαρμοσμένοι στη φωτιά και αναγεννιούνται μετά από αυτή.
Σωστό
αν και όχι προφανές. Πολλοί δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι, για παράδειγμα, ένα δάσος με χαλέπιο πεύκη αναγεννιέται μόνο με τη φωτιά, την έχει ανάγκη.

? Πολλές φωτιές είναι εντελώς φυσικές χωρίς καμία παρέμβαση του ανθρώπου.
Αλήθεια που «δεν πουλάει». Διαστήματα με μεγάλη ξηρασία, καιρός θερμός και ανεμώδης είναι ικανές συνθήκες για να πυροδοτήσουν την ανάφλεξη και να διευρύνουν την εξέλιξη της πυρκαγιάς ακόμα και σε δάση που σπάνια καίγονται, όπως τα ορεινά δάση ελάτης και οξυάς.

? Πολλές μικρές φωτιές σε διαφορετικά κάθε φορά σημεία του δάσους είναι προτιμότερες από την καθόλου φωτιά.
Σωστό
αλλά θεωρείται ταμπού το να λέγεται! Και όμως αν ένα τμήμα δάσους, ιδιαίτερα ένα μεσογειακό πευκοδάσος, δεν καεί όταν ωριμάσει η καύσιμη ύλη αυξάνει και τελικά η καταστροφή γενικεύεται στο τέλος περνώντας και σε μη ώριμα για να καούν τμήματα. Οι συχνές μικρές σε έκταση φωτιές σε διαφορετικά κάθε φορά σημεία και σε τάξη χρόνου τέτοια ώστε το οικοσύστημα να μπορεί να ανακάμψει είναι σε τελική ανάλυση ωφέλιμες.

? Στο δάσος οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση είναι καταστρεπτική.
Λάθος. Πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η μερική βόσκηση, η επιλεκτική υλοτομία, η συλλογή ξηρών κλαδιών, η συλλογή ρυτίνης και άλλες, μπορούν να κρατούν το δάσους σε κατάσταση μη αναφλέξιμη για πολλά χρόνια, αν και μια φυσική φωτιά είναι σχεδόν αναπόφευκτη. Αντίθετα πολλά παρθένα δάση καίγονται στις μέρες μας και κακώς αναρωτιόμαστε γιατί. Και ακόμη, δάση με ανθρώπινη δραστηριότητα έχουν πολλές φορές αυξημένη βιοποικιλότητα σε σχέση με γειτονικά παρθένα.

? Οι περισσότεροι εμπρησμοί στην Ελλάδα είναι από πρόθεση.
Δύσκολο να το πει κανείς αφού παντού τα υπάρχοντα στοιχεία είναι ελλιπή
. Πρόθεση μπορεί κανείς να καταλογίσει σε κτηνοτρόφους. Είναι όμως γνωστό ότι οι πυλώνες της ΔΕΗ σκορπούν σπίθες ολόγυρα, ότι ο νεοέλληνας δεν ξεχνάει να πετάξει το αναμμένο τσιγάρο του όπου βρει και ότι οι δρόμοι που ανοίγονται σχεδόν παντού αυξάνουν το κίνδυνο ανάφλεξης. Και βέβαια υπάρχουν οι αμέτρητες χωματερές τεράστια ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης.

? Οι εμπρηστές ευθύνονται για την αποδάσωση στην Ελλάδα.
Αν αφήσουμε έξω την πολύπλοκη περίπτωση της Αττικής πρόκειται για διπλό μύθο. Αφενός γιατί τα δάση ως σύνολο έχουν αυξηθεί στην Ελλάδα λόγω της εγκατάλειψης της ορεινής και ημιορεινής γης (ακόμα και αν προσμετρηθούν οι μεγάλες φετινές φωτιές) οπότε επικρατεί η δάσωση και η φυσική αναγέννηση, όχι η αποδάσωση. Κι αφετέρου γιατί δεν χρειάζεται εμπρηστής για να αποχαρακτηριστεί μια έκταση από δασική. Διεκδικούμενες εκτάσεις για αξιοποίηση οποιασδήποτε μορφής είναι ευκολότερο να αποχαρακτηριστούν από δασικές ως άκαυτες παρά σαν καμένες. Αν καούν και η περιοχή χαρακτηριστεί αναδασωτέα οι νομικοί περιορισμοί είναι περισσότεροι και τα «παραθυράκια» λιγοτερα.

? Πρέπει να κάνουμε προληπτικά δρόμους και αντιπυρικές λωρίδες.
Λάθος, γιατί απλά αυξάνουμε την πιθανότητα ανάφλεξης από την αυξημένη ανθρώπινη δραστηριότητα.

? Ό,τι καεί πρέπει να αναδασωθεί αμέσως, έστω και τεχνητά.
Λάθος
και μάλιστα τεράστιο. Απλά θα γράψω το γνωστό «η φύση ξέρει καλύτερα» και ορίζει αυτή τους χρόνους επανάκαμψης για κάθε περίπτωση.

? Πάντα μετά τη φωτιά το έδαφος διαβρώνεται. Και είναι αναγκαία τα αντιπλημμυρικά έργα με κορμοδέματα και κλαδοπλέγματα.
Αρκετές φορές είναι λάθος! Ειδικά στα ασβεστολιθικά εδάφη δεν υπάρχει καμιά σοβαρή διάβρωση, το έδαφος διαβρώνεται προς το εσωτερικό της γης και όχι στα κατάντη. Σε περιπτώσεις σαθρών εδαφών (π.χ. Ηλεία) τα κορμοδέματα έχουν νόημα σε επιλεγμένες θέσεις ρεμάτων -και μόνο- αλλά πρέπει να απομακρύνονται την επόμενη χρονιά για να μην συσσωρεύεται πρόσθετη καύσιμη ύλη.

? Το υπάρχον άρθρο 24 του Συντάγματος προστατεύει το περιβάλλον και πρέπει να μείνει ως έχει.
Λάθος
. Το άρθρο αυτό δε αρκεί και είναι σκέτος αναχρονισμός. Ένα σύγχρονο άρθρο 24 θα έβλεπε ως προστατευέα αντικείμενα τους τύπους οικοτόπων της οδηγίας 92/43 και την ανάγκη ετερογένειας των οικοσυστημάτων.

? Με το δασολόγιο θα προστατευτούν τα δάση.
Άλλος ένας μύθος. Το δασολόγιο και το κτηματολόγιο είναι αναγκαία εργαλεία του κράτους αλλά όχι αυτά καθαυτά που θα προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον. Η ουσία έγκειται στην ουσιαστική αποδοχή της σύγχρονης κατάταξης των οικοτόπων και στην οδηγία 92/43 που σκοπίμως αγνοείται από πολλούς. Δυστυχώς, οικολογικές οργανώσεις και ενεργοί πολίτες πέφτουν συχνά στην ίδια παγίδα. Χρειαζόμαστε επειγόντως «Οικοτοπολόγιο»!

Μιχάλης Δρετάκης, Βιολόγος – ορνιθολόγος
MSc οικολογίας, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης Π.Κ.

πηγή: περιοδικό ΟΙΩΝΟΣ,
ελληνική ορνιθολογικη εταιρία,
τεύχος 30 Ιούνιος-Σεπτέμβριος 2007

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Επανωμή… ένα μήνα μετά

Πριν ένα μήνα περίπου είχαμε γράψει ένα άρθρο για την κατάσταση που διαπιστώσαμε ότι επικρατούσε στην λιμνοθάλασσα της Επανωμής. Πριν μία εβδομάδα (Κυριακή 11-11-2007) που ξαναεπισκεφθήκαμε την περιοχή είδαμε στον χώρο που βρισκόταν τα μπάζα να βγαίνουν καπνοί και να υπάρχει μία έντονη δυσοσμία από καμένα σκουπίδια. Η φωτιά όπως μάθαμε αργότερα έκαιγε από την Τρίτη (6-11-2007). Στις φωτογραφίες που ακολουθούν φαίνεται πως ήταν η κατάσταση την Κυριακή.. Ενημερωθήκαμε ότι η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία μελετάει την κατάσταση και έχει αναρτήσει ένα δελτίο τύπου για την όλη παράνομη δραστηριότητα που εξελίσσεται στην περιοχή. Για παραπάνω πληροφορίες λοιπόν μπορείτε να ανατρέξετε στην παρακάτω σελίδα:

http://www.ornithologiki.gr/gr/politiki/show_article.php?artID=242&locale=gr




Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Χωματερή νεκρών ζώων η Κορώνεια

Την ώρα που ο νομάρχης Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, πάλευε στις Βρυξέλλες για να αποσπάσει παράταση στην εκτέλεση των έργων του αναθεωρημένου στρατηγικού σχεδίου για τη σωτηρία της λίμνης Κορώνειας, δείγμα των επιπτώσεων που έφερε η καθυστέρηση στην έναρξή τους, η λίμνη πληγωνόταν γι� ακόμη μια φορά από ασυνείδητους. O Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Κορώνειας - Βόλβης - Μακεδονικών Τεμπών εντόπισε τα κουφάρια αγελάδων, πεταμένα μέσα σε ένα ρέμα της Νυμφόπετρας, που καταλήγει στη λίμνη.

Το φαινόμενο έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καθώς η ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Λαγκαδά είναι κτηνοτροφική και έχει μετατραπεί σε χωματερή νεκρών ζώων. Η ανεύρεση κουφαριών σε ρέματα, χαντάκια, αγροτικές περιοχές, αυτοσχέδιες και ανεξέλεγκτες χωματερές είναι σύνηθες φαινόμενο στην περιοχή, με δεδομένους τους κινδύνους τόσο για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και της λίμνης, όσο και για τη δημόσια υγεία, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις οι ασυνείδητοι πετούν τα νεκρά ζώα ακόμη και δίπλα σε σπίτια και κατοικημένες περιοχές.

Χωρίς έλεγχο

Oπως τόνισε ο πρόεδρος του φορέα, Σάββας Αναστασιάδης, «εδώ και πολύ καιρό εντοπίζουμε τέτοιου είδους έκνομες πράξεις. Μέχρι σήμερα περιοριστήκαμε σε συστάσεις προς τους κτηνοτρόφους της περιοχής, ώστε μέσα από την ευαισθητοποίηση να αποτρέψουμε αυτό το επικίνδυνο και απαράδεκτο φαινόμενο. Από τη στιγμή που φαίνεται πως ορισμένοι δε συμμορφώνονται αποφασίσαμε να δημοσιοποιούμε τις παρανομίες και να απευθυνόμαστε στις αρμόδιες αρχές, ώστε να επιβληθούν κυρώσεις στους υπευθύνους. Εχουμε εστιάσει το ενδιαφέρον μας στις παράνομες γεωτρήσεις, τις παράνομες αμμοληψίες και την ανεξέλεγκτη απόρριψη νεκρών ζώων, διότι κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε πράξη την πρόθεσή μας να προστατεύσουμε τη λίμνη Κορώνεια. Τα νεκρά ζώα ήταν πεταμένα σε ρέμα που οδηγεί στη λίμνη, με άμεσο κίνδυνο για το οικοσύστημα και κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Oι δήμοι είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση τέτοιου είδους απορριμμάτων, ενώ στην περιοχή υπάρχει η δυνατότητα είτε ταφής τους σε οργανωμένο χώρο, είτε αποτέφρωσης, που είναι και η πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος διαχείρισης».

Εύκολη λύση

O μοναδικός αποτεφρωτήρας της περιοχής είναι στα σφαγεία Ταχματζίδη, όπου μπορεί κάποιος πληρώνοντας το τίμημα να κάψει τα κουφάρια των ζώων. Ωστόσο, ορισμένοι αποφεύγουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και υιοθετούν την εύκολη λύση της ανεξέλεγκτης απόρριψης. Για το τελευταίο κρούσμα ο φορέας ενημέρωσε το δήμο Εγνατίας, τη Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος, το Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος, τη Διεύθυνση Κτηνιατρικής και τη Διαχειριστική Αρχή του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον».

O εντοπισμός των παραβατών είναι δύσκολος, όπως και η αστυνόμευση της επαρχίας, όμως, όπως είπε ο κ. Αναστασιάδης, στόχος είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, προκειμένου και οι ίδιοι να φροντίσουν για τη λίμνη και την υγεία τους.

Νέος αποτεφρωτήρας

Εξάλλου, η νομαρχία Θεσσαλονίκης σκοπεύει στις αρχές του 2008 να εγκαταστήσει στην περιοχή έναν αποτεφρωτήρα για την καύση νεκρών ζώων, μεταξύ των οποίων κατοικίδια και αδέσποτα. Το αίτημα υπάρχει εδώ και είκοσι χρόνια από τους κτηνοτρόφους του νομού, ωστόσο κανείς δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία να το υλοποιήσει. Ηδη δόθηκε η πρώτη αδειοδότηση και εκκρεμεί η άδεια λειτουργίας. O αποτεφρωτήρας αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία τον ερχόμενο Απρίλιο ή Μάιο. O αρμόδιος αντινομάρχης, Γιώργος Τσαμασλής, επισήμανε ότι «οι προδιαγραφές κατασκευής του αποτεφρωτήρα θα είναι αυστηρές». Αλλωστε, η χώρα μας δεν έχει εναρμονιστεί με τη σχετική κοινοτική οδηγία για τους αποτεφρωτήρες, με αποτέλεσμα να υπάρχει και η απειλή για παραπομπή της από την ΕΕ.

O νομός διαθέτει μεγάλο ζωικό κεφάλαιο και, όπως παραδέχονται οι αρμόδιοι της νομαρχίας, πολύ συχνά οι αρμόδιες υπηρεσίες βρίσκονται αντιμέτωπες με τις εικόνες φρίκης που συνθέτουν τα πεταμένα πτώματα των ζώων σε χαράδρες, ρέματα και περιφερειακές χωματερές. Στο συγκεκριμένο αποτεφρωτήρα, οι κτηνοτρόφοι θα πληρώνουν ένα συμβολικό ποσό ως ανταποδοτικό τέλος, προκειμένου να καίνε τα νεκρά ζώα, αφού το κόστος είναι υψηλό.

Εως το 2010

Μπροστά στον κίνδυνο να χαθούν τα κοινοτικά κονδύλια ύψους 27 εκατ. ευρώ για τη σωτηρία της Κορώνειας, εξαιτίας των καθυστερήσεων στην υλοποίηση των έργων που προβλέπονται στο master plan, ο κ. Ψωμιάδης πραγματοποιεί συχνές πλέον επισκέψεις στις Βρυξέλλες. Στην τελευταία επίσκεψή του, ο νομάρχης συναντήθηκε με το διευθυντή Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γιώργο Κρεμλή, και τους διευθυντές Ταμείου Συνοχής και Αγροτικής Ανάπτυξης, κ.κ. Θάνου και Δαρίβα. O κ. Ψωμιάδης τους ενημέρωσε για την πορεία των διαδικασιών σχετικά με την έναρξη των έργων στη λίμνη, που θα δημοπρατηθούν το 2008. Παράλληλα, του γνωστοποιήθηκε ότι «οι χρηματοδοτήσεις μέσω του Ταμείου Συνοχής θα συνεχιστούν μέχρι το 2010».

Νέο... χαστούκι

Μπορεί αυτή η εξέλιξη να δίνει μια «ανάσα» στα πιεστικά πλέον χρονοδιαγράμματα, για να μη χαθούν οι χρηματοδοτήσεις, όμως η απάντηση της αρμόδιας επιτρόπου, κ. Χούμπνερ, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ, Δημήτρη Παπαδημούλη, αποτελεί νέο... χαστούκι. Η επίτροπος επιρρίπτει ευθύνες για τη συνεχιζόμενη μηδενική απορρόφηση του έργου στη νομαρχία και τονίζει πως «δεν έχει ενημερωθεί σχετικά με οποιαδήποτε απτή πρόοδο σε επιτόπιο επίπεδο κατά το πρώτο εξάμηνο του 2007 ή για ενέργειες που έχουν υλοποιηθεί και χρηματοδοτηθεί από εθνικές πιστώσεις». O κ. Παπαδημούλης σχολίασε πως «ο κ. Ψωμιάδης έχει τεράστιες ευθύνες για τη συνεχιζόμενη επί χρόνια μηδενική απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Oι μεγάλες και σοβαρές ευθύνες και του προηγούμενου νομάρχη, κ. Παπαδόπουλου, για την περίοδο έως το 2002 δεν είναι �κολυμπήθρα του Σιλωάμ� για τον κ. Ψωμιάδη».

Διαμαρτυρία

Αλλά και το ΚΚΕ κλιμακώνει τις διαμαρτυρίες του για τη συνεχιζόμενη καταστροφή της Κορώνειας. Η κομματική οργάνωση Λαγκαδά οργανώνει σήμερα στις 12 το μεσημέρι συμβολική διαμαρτυρία μπροστά στο δημαρχείο Λαγκαδά, με κύριο αίτημα την άμεση ολοκλήρωση και λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού του δήμου και την υλοποίηση των απαραίτητων μέτρων.



Το παραπάνω άρθρο είναι παρμένο από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Αγγελιοφόρος 13/11/2007. Το αναδημοσιεύουμε για να δείξουμε το τραγικό της κατάστασης. Η μη αειφορική εκμετάλευση των φυσικών πόρων μιας περιοχής και η πολιτική ανεπάρκεια και αδιαφορία μπορούν να αποβούν μοιραίες για το μέλλον των γεννιών που θα ακολουθήσουν και οι οποίες δεν ευθύνονται για τίποτα.

Σαν υποσημείωση θέλουμε να τονίσουμε (για να μην παρεξηγηθούμε) ότι διαφωνούμε με τις χρωματισμένες διαμαρτυρίες από όποια πλευρά και αν αυτές προέρχονται καθώς αποκλείουν το σύνολο των πολιτών από ένα πρόβλημα που αφορά όλους.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Εκδρομή στην Κερκίνη

Το παρασκευοσαββατοκύριακο που μας πέρασε παρακολουθήσαμε ένα σεμινάριο της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας στην τεχνητή λίμνη Κερκίνη του νομού Σερρών. Όπως ήταν φυσικό η ευκαιρία για την επαφή με την φύση και ειδικότερα για ορνιθοπαρατήρηση (αγγλικά birdwatching) δεν πήγε χαμένη. Τις ομορφιές της ορνιθοπανίδας που συναντήσαμε εκεί θελήσαμε να μοιραστούμε μαζί σας μέσω κάποιον φωτογραφιών που τραβήξαμε. Σημειώνουμε ότι οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από μία απλή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή και ζουμαρισμένες από τον υπολογιστή.

Στην αρχή της διαδρομής μας συναντήσαμε καμιά 15αριά αργυροπελεκάνους (Pelecanus crispus) οι οποίοι πλησίαζαν κάποιους ψαράδες για να τους ταΐσουν. Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε κάποιους από αυτούς να ψαρεύουν.




Όπως φαίνεται οι πελεκάνοι χρησιμοποιούν ένα παράξενο τρόπο ψαρέματος.. Χρησιμοποιούν τις φτερούγες τους για να δημιουργήσουν σκιά στο νερό και να τρομάξουν τα ψάρια ώστε αυτά να πιάνονται εύκολα. Μπορεί ένας πελακάνος να ψαρεύει μόνος αλλά και να σχηματίζει κύκλο με άλλους πελεκάνους και να ψαρεύουν συνεργατικά.


Στην φωτογραφία αυτή φαίνεται ένας λευκός πελαργός (Ciconia ciconia) ο οποίος όπως μας ενημέρωσαν βρίσκεται εκεί καθώς είναι τραυτισμένος από ένα ατυχές συμβάν που είχε με τα σύρματα της ΔΕΗ. Στην περιοχή εθεάθει και μαυροπελαργός (Ciconia nigra), κάτι που μπορεί να σημαίνει πως ίσως κάποιο ζευγάρι να ξεμωναχιάζει στην ευρύτερη περιοχή, ενώ κανονικά ο μαυροπελαργός, όπως και ο λευκός πελαργός, είναι στην περιοχή μας από τον Απρίλιο μέχρι τον Νοέμβριο.


Σε αυτή τη φωτογραφία "ποζάρει" ένας αργυροτσικνιάς (Egretta alba). Το είδος αυτό μας επισκεύτεται το χειμώνα όταν φεύγει ο μικρότερος αλλά αρκετά ίδιος ξάδερφός του λευκοτσικνιάς (Egretta garzeta).


Η περίεργη πόζα που έχει πάρει το πουλί στην παραπάνω φωτογραφία οφείλεται στο ότι θέλει να στεγνώσει τα φτερά του.. Μετά από ένα κοπιαστικό κυνήγι η λαγγόνα αυτή (Phalocrocorax pygmeus) λιάζεται και προσπαθεί να στεγνώσει τα φτερά της. Για όσους δεν την έχετε ακουστά είναι είναι η μικρότερη ξαδέρφη του κορμοράνου (Phalacrocorax carbo), η οποία μάλιστα βρίσκετε σε κίνδυνο, αν και στην Ελλάδα απαντάται σε μεγάλους πληθυσμούς.

Για το τέλος αφήσαμε το "θηρίο" της λίμνης..δηλαδή και πάλι αναφερόμαστε στον αργυροπελεκάνο! Ο αργυροπελεκάνος κινδυνεύει και αυτός πολύ, με τον πληθυσμό του όμως στην Ελλάδα να ανακάμπτει σταθερά. Αναπαράγεται στις Πρέσπες και στον Αμβρακικό κόλπο (επίσης υπάρχει ένας πληθυσμός και στον Δούναβη), ενώ προσπάθειες γίνονται για να μπορέσει να αναπαραχθεί και στην λίμνη Κερκίνη. Στην φωτογραφία αυτή φαίνεται ένα νεαρό άτομο..την ώρα της καθαριότητας..

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails