Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Πλαστικές σακούλες και επιπτώσεις στην θαλάσσια άγρια ζωή

Μια νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο Dalhousie στον Καναδά ρίχνει φως σε μια ανησυχητική απειλή στη θαλάσσια ζωή και τα πλαστικά συντρίμμια. Η μελέτη εξέτασε τις εκθέσεις νεκροψίας περισσότερων από 400 δερματοχελώνων , βρίσκοντας πλαστικό στα χωνευτικά συστήματα περισσότερων από του ενός τρίτου των ζώων. Οι πλαστικές τσάντες ήταν η πιο επικρατούσα εύρεση, εν τούτοις τεμάχια μπαλονιών, πετονιές, κουτάλια και περιτυλίγματα καραμελών ήταν μεταξύ των άλλων υλικών που βρέθηκαν.

Η δερματοχελώνα (Dermochelys coriacea) είναι ένα οριακά απειλούμενο με εξαφάνιση είδος, με περίπου 25.000 ώριμα θηλυκά να παραμένουν. Είναι η κύρια διατροφή τους με μέδουσες που ανάγκασε τους επιστήμονες να εστιάσουν για ίχνη πλαστικού στα συστήματά τους. Η σύγχυση των αυξανόμενων ποσών πλαστικών τσαντών που παρασύρουν τα ρεύματα με μέδουσες προκαλεί τη ζημιά στις χελώνες.

Η πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεση "Ωκεάνιας Συντήρησης", "μια πλημμυρίδα των ωκεάνιων συντριμμιών και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτήν", διαπίστωσε ότι οι πλαστικές τσάντες αποτέλεσαν 12 τοις εκατό όλων των θαλασσίων συντριμμιών που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια του 23ου ετήσιου διεθνούς παράκτιου καθαρισμού τους. Τα πλαστικά μπουκάλια και τα πλαστικά καλύμματα και τα καπάκια ήταν επίσης επικρατούντα με έξι και οκτώ τοις εκατό αντίστοιχα.

Τα συνθετικά υλικά έχουν αντικαταστήσει τα οργανικά υλικά ως το πιο κοινό συστατικό των θαλασσίων συντριμμιών τα τελευταία χρόνια. Τα πλαστικά, παραδείγματος χάριν, είναι συχνά ελαφριά και ιδιαίτερα επιπλέοντα, επιτρέποντας τα να ταξιδέψουν σε μακρινές αποστάσεις με τα ωκεάνια ρεύματα.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών (UNEP), τα «θαλάσσια απορρίμματα είναι ένα από τα πιο κυρίαρχα και διαλυτά προβλήματα ρύπανσης που μολύνουν τους παγκόσμιους ωκεανούς και τις υδάτινες οδούς.»

Μια απλή λύση στο ζήτημα πλαστικών τσαντών είναι, φυσικά, οι επαναχρησιμοποιήσιμες τσάντες αγορών. Αν και η ανακύκλωση πλαστικών τσαντών βρίσκεται σε άνοδο, η πλειοψηφία των υπολογισμένων από την EPA 90 δισεκατομμυρίων πλαστικών τσαντών που χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ κάθε έτος δεν ανακυκλώνεται. Μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση των αποτελεσμάτων των πλαστικών τσαντών έχει αναγκάσει πολλές χώρες και πολιτείες να εφαρμόσουν σχετική με την πλαστική τσάντα νομοθεσία. Παραδείγματος χάριν, όταν επέβαλε η Ιρλανδία μια αμοιβή σε κάθε πλαστική τσάντα που χρησιμοποιήθηκε από τους καταναλωτές, η κατανάλωση πλαστικών τσαντών μιας χρήσης μειώθηκε κατά 90 τοις εκατό.

Πολλοί λιανοπωλητές, όπως η Ikea και η Whole Foods, έχουν κάνει μεγάλα βήματα στη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών τσαντών από τους καταναλωτές. Στην πραγματικότητα, μια καναδική υπεραγορά ήταν σε θέση να εκτρέψει 328 εκατομμύριο λίβρες των πλαστικών τσαντών από τα υλικά οδόστρωσης το 2008. Με την χρήση επαναχρησιμοποιήσιμων τσαντών, η Loblaw Companies Ltd. στοχεύει να εκτρέψει περισσότερες του ενός δισεκατομμυρίου πλαστικές τσάντες και 70 τοις εκατό των παραγομένων από το κατάστημα αποβλήτων από τα υλικά οδόστρωσης.

Πηγή LiveScience

Παρόμοια θέματα: http://biologion.blogspot.com/2007/10/caretta-caretta.html
Δείτε και εδώ

Λεβάντα, η καταπραϋντική


Η λεβάντα είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια Χειλανθή (Labiatae). Το γνωστότερο γένος είναι η λαβαντούλα (Lavandula sp.), που περιλαμβάνει γύρω στα 25 είδη αυτοφυή της Μεσογείου. Το όνομα της προέρχεται από το λατινικό ρήμα "lavare" που θα πει "πλένω". Πρόκειται για φρύγανα με έντονες διακλαδώσεις και όρθια μικρά κλαράκια που κεντρίζουν το ενδιαφέρον με τα πολυάριθμα μικρά βιολετό άνθη τους. Το αιθέριο έλαιο που παράγει η λεβάντα περιέχει συστατικά που ενεργούν άμεσα καταπραϋντικά στο κεντρικό νευρικό σύστημα, χαλαρώνουν και ενισχύουν τον υγιή ύπνο. Νευρική ανησυχία, διαταραχές ύπνου, εντάσεις, κράμπες, δυσπεψίες ή προβλήματα καρδιάς και κυκλοφορικού αντιμετωπίζονται καλύτερα με τη λεβάντα. Ήδη από την αρχαιότητα ήταν ιδιαίτερα αγαπητή λόγω της χαλαρωτικής της δράσης. Χαρακτηριστικές είναι μερικές από τις χρήσεις τις λεβάντας σε παλαιότερες εποχές. Οι ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τη λεβάντα στο μπάνιο τους για να καθαρίσουν τις πληγές τους, ενώ οι γάλλοι βασιλιάδες είχαν δίπλα στο μαξιλάρι τους βαμβάκι εμποτισμένο με αιθέριο έλαιο λεβάντας ώστε να κοιμούνται καλύτερα! Τέλος, τον 16ο και 17ο αι., όταν θέριζε η πανούκλα και η χολέρα, οι ληστές τρίβονταν με το "ξύδι των τεσσάρων κλεφτών" ένα αιθέριο έλαιο λεβάντας δηλαδή, προτού μπουν να ληστέψουν τα σπίτια των θυμάτων τις πανούκλας!!

Συνταγή για ημικρανίες: Σε ένα μπολ με κρύο νερό ρίξτε μερικές σταγόνες από αιθέριο έλαιο λεβάντας. Κάντε κομπρέσες στο μέτωπο.

Ηφαιστειακή ομπρέλα για την υπερθέρμανση

Η έκρηξη του Πινατούμπο το 1991, η οποία ψύχρανε τη Γη κατά μισό βαθμό Κελσίου, ίσως δώσει τη λύση έναντι της κλιματικής αλλαγής Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Η ξαφνική έκρηξη του ηφαιστείου στο όρος Πινατούμπο στις Φιλιππίνες στις 15 Ιουνίου 1991 εκτόξευσε στον ουρανό μια τεράστια στήλη στάχτης, κρύβοντας τον Ήλιο, σκοτώνοντας εκατοντάδες άτομα, αλλά και δείχνοντας την ίδια στιγμή στους επιστήμονες έναν καινούργιο τρόπο για να σωθεί η ανθρωπότητα από μια ενδεχόμενη κλιματική καταστροφή.

Κατά την έκρηξη 20 εκατομμύρια τόνοι διοξείδιο του θείου εκλύθηκαν στη στρατόσφαιρα, δημιουργώντας μια ομπρέλα γύρω από τον πλανήτη η οποία ανακλούσε μέρος της θερμότητας του Ηλίου πίσω στο Διάστημα.

Μέσα στο επόμενο διάστημα οι μετεωρολόγοι που παρακολουθούσαν το φαινόμενο είδαν έκπληκτοι τη θερμοκρασία της Γης να μειώνεται συνολικά κατά μισό βαθμό Κελσίου. Προκειμένου να αναλογιστεί κάποιος το μέγεθος αυτής της μείωσης, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τον αιώνα πριν από την έκρηξη του Πινατούμπο τα αέρια του θερμοκηπίου, στην έκλυση των οποίων συνέβαλε ο άνθρωπος, αύξησαν τη θερμοκρασία της Γης κατά έναν βαθμό.

Παρ΄ ότι η επίδραση του φαινομένου ήταν παροδική- η θερμοκρασία άρχισε να ανεβαίνει έπειτα από περίπου έναν χρόνο -, αρκετοί επιστήμονες άρχισαν να αναρωτιούνται αν το ηφαίστειο είχε αποκαλύψει ένα νέο πιθανό όπλο ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Θα ήταν δυνατόν ίσως να επιφέρουμε με τεχνητό τρόπο αυτό που το βουνό κατάφερε με φυσικό, σκέφτηκαν οι ειδικοί. Πώς ακριβώς;

Η έκλυση διοξειδίου του θείου στην ανώτερη ατμόσφαιρα μέσω πυραύλων ή ψεκασμού από αεροπλάνα θα μπορούσε ίσως να έχει άμεση επίδραση στη θερμοκρασία.


Την ίδια στιγμή οι θιασώτες της προσέγγισης σημειώνουν ότι αυτή κοστίζει χίλιες φορές λιγότερο από όλες όσες έχουν προταθεί για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Σύμφωνα με την άποψή τους, η γεωμηχανική θα μπορούσε να... βάλει στο ψυγείο τον πλανήτη με τις λιγότερες δυνατές παρενέργειες.

Οι προτάσεις της γεωμηχανικής, όπως το «Σχέδιο Πινατούμπο», κερδίζουν ολοένα περισσότερους υποστηρικτές, μεταξύ των οποίων οι κάτοχοι Νομπέλ Ρaul Crutzen και Τhomas Schelling. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι η ιστορία του Πινατούμπο και η πιθανή λύση ενάντια στην κλιματική αλλαγή που μπορεί να προσφέρει αναμένεται να κοσμούν το πρωτοσέλιδο του περιοδικού «Νewsweek» σε μερικές ημέρες.

Παράλληλα όμως υπάρχει και ο σκεπτικισμός. Άλλοι επιστήμονες σημειώνουν ότι η γεωμηχανική μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες για τον πλανήτη. Τονίζουν για παράδειγμα ότι η έκλυση διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα καταστρέφει το στρώμα του όζοντος, εκθέτοντας τους κατοίκους του Νοτίου Ημισφαιρίου σε επικίνδυνη υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Υπάρχει βέβαια ακόμη αντιπαράθεση σχετικά με το πόση θα είναι αυτή η καταστροφή του όζοντος.

Η έκρηξη του ηφαιστείου στο Πινατούμπο οδήγησε σε ελάχιστη αύξηση της τρύπας του όζοντος επάνω από τον Νότιο Πόλο, ωστόσο μελέτες αναφέρουν ότι έκλυση μεγάλων ποσοτήτων του αερίου θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστια αύξηση της τρύπας στο Νότιο Ημισφαίριο και την ίδια στιγμή να προκαλέσει εμφάνιση αντίστοιχης τρύπας και στον Βορρά. Οι επιστήμονες που υποστηρίζουν το «Σχέδιο Πινατούμπο» τονίζουν πάντως ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδος στο πρόβλημα εκλύοντας μικρή ποσότητα του διοξειδίου του θείου τη φορά και παρακολουθώντας την επίδραση στο κλίμα.

Πηγή: Το Βήμα

Δημοσιεύω αυτό το άρθρο αρχικά γιατί το θεωρώ αρκετά ενδιαφέρον και πλήρες. Γενικά, υπάρχει μεγάλη κινητικότητα από την επιστημονική κοινότητα για τη λύση του προβλήματος της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Έτσι, ακούγονται διάφορα όπως το να εκλύουμε ποσότητες διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα (και μετά να δούμε πως αυτό θα δράσει...). Εμένα μου θυμίζει λίγο ταινίες όλη αυτή η ιδέα...

Πέμπτη 16 Απριλίου 2009

Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων - Το...κατούρημα των πάντα

Για τα γιγάντια πάντα (Ailuropoda melanoleuca) λίγο πολύ όλοι κάτι γνωρίζουμε. Για παράδειγμα ότι απειλούνται, ότι τρέφονται κυρίως με μπαμπού ή ότι ζούνε κυρίως στην Κίνα. Η κοινωνική τους δομή ίσως είναι λίγο πιο άγνωστη αλλά παρ' όλα αυτά αρκετά ενδιαφέρουσα. Έτσι, τα κάθε άτομα ιδρύει μια περιοχή στα όρια της οποίας κινείται και γενικώς δραστηριοποιείται. Για να δηλώνουν στους γείτονές τους τα όρια αυτής της περιοχής, και να αποφεύγονται έτσι άσκοπες διαμάχες, χρησιμοποιούν σημάδια (το μοναδικό είδος στην οικογένεια των αρκούδων που χρησιμοποιεί σημάδια για επικοινωνία). Τα σημάδια αυτά είναι ουρίνη από τα ούρα τους πάνω σε δέντρα ή άλλες μυρωδιές που προέρχονται με τρίψιμο της γούνας τους πάνω σε κορμούς δέντρων. Για τον ψεκασμό όμως των δέντρων με ουρίνη τα αρσενικά σε μια προσπάθεια να φτάσουν τα απεκκρίματά τους όσο ψηλότερα στον κορμό γίνεται ώστε να ξεπεράσουν στον ανταγωνισμό άλλα αρσενικά και είναι πιο επιτυχημένα στο ζευγάρωμα έχουν εφεύρει ένα μοναδικό και πραγματικά αστείο τρόπο. Το βίντεο που ακολουθεί το περιγράφει και πραγματικά αξίζει να το δει κάποιος (το φαινόμενο αυτό απεικονίζεται από το 3 λεπτό του βίντεο και έπειτα).



Πληροφορίες από WWF - About the Panda και Wikipedia

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Γιατί οι κοκκινολαίμηδες έχουν... κόκκινο λαιμο;


Η μεγάλη βδομάδα μόλις άρχισε και το Πάσχα δεν αργεί! Όλοι φυσικά γνωρίζουμε τη λαική δοξασία σχετικά με το κόκκινο χρώμα της παπαρούνας. Τα πεταλά της βάφτηκαν με το αίμα του Χριστού την ώρα της σταύρωσης, πώς όμως ο λαιμός του κοκκινολαίμη έγινε κόκκινος; Η ιστορία είναι απλή...

Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός ένα καφετι πουλάκι με άσπρο λαιμο πέρασε από πάνω του. Όταν είδε το αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι του Ιησού θέλησε να του απαλύνει τον πόνο και τράβηξε ένα αγκάθι από το μέτωπο του. Τότε αίμα άρχισε να στάζει από το μέτωπο του Χριστού. Οι σταλαγματιές έπεσαν στο λαιμό του πουλιού και αμέσως ο λαιμός του έγινε κόκκινος! Έτσι το αίμα του Χριστού χάρισε στο κοκκινολαίμη το κόκκινο χρώμα!

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Παροδική κώφωση φαίνεται ότι προκαλούν τα σόναρ στα δελφίνια

Πείραμα με εκπαιδευμένο δελφίνι που ζει στη Χαβάη ενισχύει τις υποψίες για τις παρενέργειες των ισχυρών στρατιωτικών σόναρ: το κήτος υπέστη παροδική κώφωση όταν εκτέθηκε σε ηχητικούς παλμούς υψηλής έντασης.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο βρετανικό Biology Letters, έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες ενδείξεις για το ρόλο των σόναρ μέσης συχνότητας στο θάνατο δεκάδων δελφινιών και φαλαινών που εξοκέλλουν στις ακτές.

H συνέχεια εδώ ( από in.gr)

Πριν από ένα χρόνο είχαμε δημοσιεύσει την περίληψη ενός επιστημονικού άρθρου που αφορούσε στον τραυματισμό των αυτιών ψαριών από ανθρωπογενείς υψηλής έντασης ήχους (εδώ). Κάτι ανάλογο βρήκαν τώρα και στα δελφίνια, ζώα που σε αντίθεση με τα ψάρια βασίζονται πολύ στην ακοή τους για την επιβίωσή τους. Συνεπώς, σε αυτά τα προβλήματα θα είναι ακόμα μεγαλύτερα από αυτά που προκύπτουν στα ψάρια. Η έρευνα πάνω σε αυτό το θέμα είναι σχετικά καινούργια, οπότε και θα χρειαστεί καιρός μέχρι να βγουν σαφή και ικανοποιητικά σε αριθμό συμπεράσματα ώστε να τεθούν κάποιοι περιορισμοί στην ανθρωπογενή ηχορύπανση στο θαλάσσιο περιβάλλον, το οποίο συχνά αντιμετωπίζουμε ως έναν σκουπιδότοπο μικρής σημασίας.

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Χαμαιλέοντες - Οι τελευταίοι 300

Εχθές το βράδυ μετά τις 12.00 είχε στην ΕΤ1 ένα ντοκιμαντέρ, συμπαραγωγή της ΕΡΤ με ξένο συνεργείο, στο οποίο μας δείχνει τη ζωή και τη μάχη για την επιβίωση που δίνουν οι τελευταίοι αφρικανικοί χαμαιλέοντες (Chamaeleo africanus) στην Πύλο της Πελοποννήσου Το ντοκιμαντέρ αυτό ήταν μία πραγματικά καλή δουλειά όπου δείχνει με πολύ ωραίο τρόπο την αντιμετώπιση του ζώου από τους ανθρώπους μέσα σε μία προστατευόμενη περιοχή, αλλά και τις προσπάθειες των εθελοντών του φορέα διαχείρισης να αποτρέψουν τις ενοχλήσεις αλλά και να ενημερώσουν τον κόσμο. Πραγματικά αξίζει να το δει κανείς, αν και δεν ξέρω αν κυκλοφορεί σε DVD. Ας δούμε τη λέει η ίδια ΕΡΤ:

Καλώς ήρθατε στην τηλεοπτική ζώνη για τις διεθνείς συμπαραγωγές της ΕΡΤ. Η σημερινή ταινία είναι μια περιπέτεια. Γεμάτη δράση, αγωνία, σεξ και θάνατο. Και αφορά τους τελευταίους 300. Οι οποίοι έχουν, και αυτοί, πατρίδα τους την Πελοπόννησο. Δεν ζουν στην Σπάρτη αλλά έξω από την Πύλο, στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας. Και είναι τετράποδοι. Είναι οι μοναδικοί αφρικανικοί χαμαιλέοντες που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη.

Είναι μόλις 300 και είναι πολεμιστές. Η ζωή τους είναι μια διαρκής μάχη για επιβίωση. Η ταινία κατορθώνει να απαντήσει με έναν εντελώς πρωτότυπο τρόπο στο ερώτημα "τι σημαίνει να είσαι χαμαιλέοντας". Ένα μικροσκοπικό ζωάκι, παράξενο, μοναχικό και άκακο. Που επιπλέον είναι τρομερά ευαίσθητο και πάσχει από έντονο στρες. Οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, οι οποίοι εκπροσωπούν και τους υπόλοιπους 300, αποκαλύπτουν στην κάμερα ολόκληρη τη ζωή τους. Από τη γέννησή τους, στην άμμο της όμορφης παραλίας, μέχρι τον θάνατό τους που δεν είναι καθόλου ήρεμος.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι 300 χαμαιλέοντες στην Πύλο είναι ότι η παραλία τους παραείναι όμορφη για να μην είναι τουριστική. Ακόμη κι αν ανήκει σε προστατευόμενη ζώνη, ακόμη κι αν υπάρχουν εθελοντές φύλακες, οι κίνδυνοι είναι υπερβολικά πολλοί. Κινδυνεύουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα και από τις αμμοθύελλες. Από τα φίδια, τα πουλιά και τους σκορπιούς. Μα πιο πολύ κινδυνεύουν από τους ανθρώπους. Από τα σκουπίδια που αφήνουν, τα οποία τραβούν τους αρουραίους, από τα σκυλιά, από τα 4x4 που οδηγάνε στους αμμόλοφους, ακόμη και από ασυνείδητους κλέφτες που αρπάζουν χαμαιλέοντες για να τους πουλήσουν ως κατοικίδια –προξενώντας τον βέβαιο θάνατό τους, αφού οι χαμαιλέοντες δεν αντέχουν σε τέτοια αλλαγή περιβάλλοντος.

Η θαυμάσια ταινία του Άνταμ Σμεντς, που παρακολουθεί τη ζωή μόνο από τη σκοπιά του χαμαιλέοντα, περιγράφει μια πραγματική οικολογική μάχη, τη μάχη που δίνουν οι τελευταίοι 300 για τη ζωή τους. Πριν την παρακολουθήσετε σας θυμίζω τον διαγωνισμό του Doc On Air που προσφέρει σε τρεις τηλεθεατές μία τηλεόραση LCD 32 ιντσών, ένα DVD-R και μία τηλεόραση 14 ιντσών, όλα της VOXSON. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να μπαίνετε στο σάιτ μας, www.ert.gr/doconair, και να βαθμολογείτε τα ντοκιμαντέρ που προβάλλονται κάθε εβδομάδα σ' αυτήν εδώ τη ζώνη. Καλό σας βράδι.

Λεωνίδας Αντωνόπουλος

Περισσότερες πληροφορίες για τον αφρικανικό χαμαιλέοντα εδώ
και για μια πρόσφατη απειλή του εδώ

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων: Πεταλούδα Μονάρχης

Εισαγωγή

Οι πεταλούδες μονάρχης (Danaus plexippus) είναι κυρίως γνωστές για τις μεταναστεύσεις τους, καθώς είναι από τα ελάχιστα έντομα που γνωρίζουμε ότι κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια. Είναι το μόνο έντομο που μεταναστεύει σε ένα θερμότερο κλίμα που είναι 2.500 μίλια μακριά κάθε έτος. Έχουν άνοιγμα φτερών 9-10 εκατοστά και χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα με μαύρα και άσπρα σχήματα στην πάνω επιφάνειά τους.


Μετανάστευση

Από τη Βόρεια Αμερική κάνουν μεγάλα ταξίδια προς το νότο από τις αρχές του Αυγούστου μέχρι και τον πρώτο παγετώνα. Μια μετανάστευση με βόρεια κατεύθυνση λαμβάνει χώρα την άνοιξη. Τα θηλυκά άτομα αποθέτουν αβγά κατά τη μετανάστευση και έτσι αυτή ολοκληρώνεται σε πολλές γενιές. Το μήκος αυτών των ταξιδιών υπερβαίνει την κανονική διάρκεια ζωής των περισσότερων μοναρχών, η οποία είναι λιγότερο από δύο μήνες για τις πεταλούδες που γεννήθηκαν το πρώιμο καλοκαίρι. Η τελευταία γενεά του καλοκαιριού εισάγεται σε μια μη-αναπαραγωγική φάση που είναι γνωστή ως διάπαυση και μπορεί να ζήσει επτά μήνες ή περισσότερο. Κατά τη διάρκεια της διάπαυσης, οι πεταλούδες πετούν σε μια από πολλές περιοχές διαχείμασης. Η γενιά που διαχειμάζει γενικά δεν αναπαράγει έως ότου αφήνει την περιοχή διαχείμασης κάπου στο Φεβρουάριο και το Μάρτιο.

Οι δεύτερες, τρίτες και τέταρτες γενεές είναι που επιστρέφουν στις βόρειες θέση τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά την άνοιξη. Το πώς το είδος κατορθώνει να επιστρέψει στα ίδια σημεία διαχείμασης πέρα από ένα χάσμα διάφορων γενεών αποτελεί ακόμα ένα αντικείμενο της έρευνας . Τα σχέδια πτήσης φαίνεται να κληρονομούνται, βασισμένος σε έναν συνδυασμό του κιρκαδικού ρυθμού και της θέσης του ήλιου στον ουρανό. Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός πως οι πεταλούδες μοναρχών χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια δέντρα κάθε έτος όταν μεταναστεύουν, το οποίο φαίνεται περίεργο επειδή δεν είναι οι ίδιες πεταλούδες που ήταν εκεί πέρυσι.


Αίτια

Η πεταλούδα μοναρχών μεταναστεύει για 2 λόγους. Δεν μπορούν να αντισταθούν τον παγωμένο καιρό στα βόρεια και κεντρικά ηπειρωτικά κλίματα τον χειμώνα. Επίσης, τα φυτά που καταναλώνουν οι λάρβες δεν αυξάνονται στις χειμερινές περιοχές τους, έτσι η γενιά της άνοιξης πρέπει να πετάξει πίσω στον Βορρά στις θέσεις όπου τα φυτά αυτά είναι άφθονα.

Απειλές

Οι περιοχές διαχείμασης των μοναρχών είναι κάτω από την απειλή λόγω των ανθρώπων που περικόβουν τα επιλεγόμενα από τις πεταλούδες δέντρα για να φτιάξουν δρόμους, σπίτια και αγροκτήματα. Τι θα συμβεί στους μονάρχες εάν δεν έχουν τα ειδικά δέντρα τους για να περάσουν το χειμώνα;

Πληροφορίες από: Wikipedia και Monarch Butterfly Website
Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από το Monarch Watch

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails