Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Εξελικτική αιτιολόγηση καρδιακών επεισοδίων στα θηλαστικά

Μπορούν τα πουλιά να υποστούν καρδιακά επεισόδια; Μία νέα μελέτη προτείνει ότι οι καρδιαγγειακές ασθένειες μπορεί να είναι μία ατυχής συνέπεια στην εξέλιξη των θηλαστικών. Συγκεκριμένα, προτείνεται ότι τα αιμοπετάλια του αίματος που είχαν προσφέρει στα αρχέγονα θηλαστικά ένα εξελικτικό πλεονέκτημα, τώρα προδιαθέτουν τους ανθρώπους σε καρδιαγγειακές ασθένειες.

Η σημασία των αιμοπεταλίων είναι μεγάλη, καθώς προστατεύουν τους οργανισμούς από απώλεια αίματος αλλά και λοιμώξεις όταν εμφανίζεται κάποιος τραυματισμός. Συνεπώς είναι πολύ λογικό κάποιος να αναρωτηθεί γιατί αιμοπετάλια υπάρχουν μόνο στο αίμα των θηλαστικών.

Εκτός όμως από την αποτροπή της αιμορραγίας τα αιμοπετάλια είναι υπεύθυνα και για τη δημιουργία θρόμβων σε περιοχές αιμοφόρων αγγείων όπου υπάρχουν πλάκες αθηροσκλήρωσης. Έτσι, φέρουν μεγάλη ευθύνη για την εμφάνιση καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Παρά όμως τη σημαντικότητά τους, τα αιμοπετάλια απαντώνται μόνο στα θηλαστικά, ενώ κατώτερα σπονδυλωτά, όπως τα πτηνά, φέρουν τα λεγόμενο θρομβοκύτταρα. Αυτά, αν και διπλάσια σε μέγεθος συγκριτικά με τα αιμοπετάλια, εμφανίζουν πολύ χαμηλότερες συγκεντρώσεις στην πρωτεΐνη "υποδοχέας του ινωδογόνου" (fibrinogen receptor), αλλά και πλήρη ανεπάρκεια στον υποδοχέα της διφωσφορικής αδενοσίνης (ADP receptor) που δρουν στο μονοπάτι που είναι απαραίτητο για τη δημιουργία αποφρακτικών θρόμβων στο αρτηριακό σύστημα.

Έτσι, οι ερευνητές έδειξαν ότι τα θρομβοκύτταρα δεν είναι ικανά να σχηματίζουν τρισδιάστατες συναθροίσεις, ένα πολύ σημαντικό βήμα στην παθογένεση των εγκεφαλικών και καρδιακών επεισοδίων. Από την άλλη βέβαια, τα θρομβοκύτταρα δεν ήταν αρκετά αποδοτικά στην δημιουργία φραγμών σε τραυματισμούς για την αποφυγή έντονης αιμορραγίας.

Συνεπώς, είναι λογικό να εικασεί κάποιος (μένει να ελεγχθεί από άλλα πειράματα) ότι τα αιμοπετάλια έδωσαν ένα εξελικτικό πλεονέκτημα στα αρχαϊκά θηλαστικά συγκριτικά με τα άλλα σπονδυλωτά σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των τραυμάτων. Τώρα το ότι στη συνέχεια αυτό έχει αποδειχθεί σχεδόν ολέθριο για τον σύγχρονο άνθρωπο είναι θέμα τρόπου ζωής, που κατόρθωσε πλέον να μετατρέψει τα "εξελικτικά μας πλεονεκτήματα" σε μειονεκτήματα.

Άρθρο σε ελεύθερη απόδοση από ScienceDaily

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Μαντζουράνα, η θεραπευτική

Η μαντζουράνα Origanum majorana L. είναι αυτοφυές ποώδες αρωματικό φυτό της Μεσογείου συγγενικό της ρίγανης. Τα άνθη της είναι φαιά με λέπια και ανθίζει από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο. Από την αρχαιότητα καλλιεργείται στην Ελλάδα εξαιτίας των φαρμακευτικών της ιδιοτήτων. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε την μαντζουράνα σαν αντισηπτικό. Επίσης, χρησιμοποιείται στη μαγειρική, στη ζαχαροπλαστική, στην αρωματοποιία.

Η μαντζουράνα είναι καλή πηγή ιχνοστοιχείων, μετάλλων και βιταμινών και δρα ως τονωτικό αλλά και καταπραϋντικό του νευρικού συστήματος. Επιπλέον, το ρόφημα μαντζουράνας καταπραΰνει το βήχα.

Συνταγή: βράζουμε ένα κουταλάκι αποξηραμένης μαντζουράνας σε νερό για λίγα λεπτά. Καταπραΰνει το βήχα, συνταγή της γιαγιάς μου για να σταματήσει το βήχα που είχα όταν ήμουν άρρωστη από κοκκύτη. Πραγματικά αποτελεσματικό!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails