Οι ωκεανοί απορροφούν το μισό διοξείδιο του άνθρακα που ο άνθρωπος απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα και συνεπώς το νερό της θάλασσας οξειδώνεται. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για κοράλια και οστρακόδερμα, αλλά και άλλα ασβεστιτικούς οργανισμούς καθώς λόγω του μειωμένου pH τα κελύφη και οι σκελετοί τους διαλύονται. Τα εχινόδερμα έχουν επίσης σκελετικά στοιχεία που βασίζονται στο ασβέστιο και για αυτό ερευνητές υπέθεσαν ότι υπόκεινται σε αργή διάλυση.
Η Hannah L. Wood τουPlymouth Marine Laboratory στην Αγγλία και δύο συνεργάτες αποφάσισαν να ελέγξουν αυτή τη θεωρία. Έτσι, πήραν τον οφίουρο (Amphiura filiformis) και αφέρεσαν έναν ή δύο βραχίονες. Εν συνεχεία, για να ελέγξουν ως επηρεάζει η οξύτητα την αναγέννηση των κομμένων βραχιόνων εξέθεσαν τα ζώα σε νερό που είχε είτε φυσιολογικό pH (8) ή οξειδωμένο (7,7). Η χειρότερη πρόβλεψη για το 2100 είναι μία θάλασσα με pH 7,3.
Προς έκπληξη της Wood, οι οφίουροι αναγέννησαν τους κομμένους βραχίονες πιο γρήγορα στο οξειδωμένο νερό, απ'ότι στο φυσιολογικό, δείχνοντας έτσι ότι μπορούν να δεσμεύσουν ασβέστιο αποτελεσματικά ακόμα και κάτω από τέτοιες αντίξοες συνθήκες.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα κρυμμένο κόστος. Τόσο τα άθικτα όσο και τα αναγεννημένα άκρα είχαν σημαντικά μικρότερη μυική μάζα στα οξειδωμένα νερά σε σχέση με τα κανονικά. Τα ζώα σε χαμηλό pH κατανάλωναν περισσότερο οξυγόνο, συνεπώς δούλευαν σκληρότερα και η Wood πιστεύει ότι έπρεπε να κάψουν περισσότερη ενέργεια για τη επίπονη αναγέννηση. Οι αδύναμοι βραχίονες σίγουρα μειώνουν την ικανότητα της τροφοληψίας και της αναπαραγωγής.
Τελικά, αν και δεν επηρεάζει την ασβέτωση, το χαμηλό pH κστίζει ένα χέρι και ένα πόδι στα εχινόδερμα.
Πηγή: LiveScience
Η Hannah L. Wood τουPlymouth Marine Laboratory στην Αγγλία και δύο συνεργάτες αποφάσισαν να ελέγξουν αυτή τη θεωρία. Έτσι, πήραν τον οφίουρο (Amphiura filiformis) και αφέρεσαν έναν ή δύο βραχίονες. Εν συνεχεία, για να ελέγξουν ως επηρεάζει η οξύτητα την αναγέννηση των κομμένων βραχιόνων εξέθεσαν τα ζώα σε νερό που είχε είτε φυσιολογικό pH (8) ή οξειδωμένο (7,7). Η χειρότερη πρόβλεψη για το 2100 είναι μία θάλασσα με pH 7,3.
Προς έκπληξη της Wood, οι οφίουροι αναγέννησαν τους κομμένους βραχίονες πιο γρήγορα στο οξειδωμένο νερό, απ'ότι στο φυσιολογικό, δείχνοντας έτσι ότι μπορούν να δεσμεύσουν ασβέστιο αποτελεσματικά ακόμα και κάτω από τέτοιες αντίξοες συνθήκες.
Παρ' όλα αυτά υπάρχει ένα κρυμμένο κόστος. Τόσο τα άθικτα όσο και τα αναγεννημένα άκρα είχαν σημαντικά μικρότερη μυική μάζα στα οξειδωμένα νερά σε σχέση με τα κανονικά. Τα ζώα σε χαμηλό pH κατανάλωναν περισσότερο οξυγόνο, συνεπώς δούλευαν σκληρότερα και η Wood πιστεύει ότι έπρεπε να κάψουν περισσότερη ενέργεια για τη επίπονη αναγέννηση. Οι αδύναμοι βραχίονες σίγουρα μειώνουν την ικανότητα της τροφοληψίας και της αναπαραγωγής.
Τελικά, αν και δεν επηρεάζει την ασβέτωση, το χαμηλό pH κστίζει ένα χέρι και ένα πόδι στα εχινόδερμα.
Πηγή: LiveScience
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου