Ένα χέρι πιέζει ένα κουμπί, το ηλεκτρικό παράθυρο του αυτοκινήτου μισανοίγει και ε΄να άδειο κουτάκι από γκαζόζα πέφτει στην άσφαλτο... Έπειτα, το αυτοκίνητο επιταχύνει και χάνεται στη μέση της χαοτικής κυκλοφορίας αφήνοντας πίσω ένα σκούρο σύννεφο καυσαερίου ενώ το σκούρο σύννεφο χάνεται στην ατμόσφαιρα. Το κουτάκι έμεινε πίσω, μακριά, πολύ μακριά... Σε άλλο μέρος του πλανήτη, πολύ πιο μακρινό, άλλο χέρι πιέζει ένα κουμπί και ένα όπλο με απεμπλουτισμένο ουράνιο σπέρνει το θάνατο σε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, μεταξύ γλωσσών φωτιάς, νεφών μαύρου καπνού και και αποβλήτων πετρελαίου, αλλά όλα αυτά συμβαίνουν μακριά, πολύ μακριά... Αυτή τη στιγμή, που η καθημερινή ζωή κυλά φυσιολογικά, ένας κάδος απορριμμάτων υψώνεται στη ράχη ενός τεράστιου φορτηγού που αφήνει να πέσει το φορτίο του στην κορυφή μιας χωματερής που στα περίχωρα της πόλης δεν σταματά να μεγαλώνει και να εξαπλώνεται. Αλλά όσο όλα αυτά τα απορρίμματα δεν εισβάλουν στην οθόνη της τηλεόρασης, όλα αυτά συμβαίνουν μακριά, πολύ μακριά... Σε άλλη γωνιά της γης, κάποιος στρίβει το τιμόνι, μετά ενεργοποιεί έναν διακόπτη και το τρακτέρ, εφοδιασμένο με ηλεκτρικό πριόνι, ανοίγει δρόμο στο δάσος, όπως ένας ιππότης με την ασπίδα του στο μέσο των πεζικάριων εχθρών του, αφήνοντας δεξιά και αριστερά ένα στρώμα από πεσμένα δέντρα... Σε αυτό το ξέφωτο που θα εξαπλωθεί μέχρι να σβηστεί κάθε ανάμνηση δάσους, θα επεκταθεί η σπορά μεταλλαγμένης (σ.σ. γενετικά τροποποιημένης) σόγιας, βεβιασμένη από τα τόσο αποτελεσματικά αλλά και τοξικά λιπάσματα, κάτι που εξασφαλίζει εύκολη σοδειά και αποδοτικές εξαγωγές, αλλά όλα αυτά συμβαίνουν καταμεσής του δάσους του Τσάκο, δηλαδή μακριά, πολύ μακριά. Ή στο δάσος των Φιλιππίνων που είναι επίσης μακριά, πολύ μακριά. Ή οπουδήποτε αλλού, αλλά που ο κάτοικος της Γης να νοιώθει ξεκομμένος από τον ίδιο του τον πλανήτη, ο ίδιος που σαν να επρόκειτο για τον τενεκέ τον σκουπιδιών που έχει στην κουζίνα του, τον γεμίζει μέχρι κορεσμού με απορρίμματα της καθημερινής του ζωής... Όταν η πλαστική σακούλα γεμίζει, ένα χέρι τη βγάζει στον δρόμο και αργότερα, άλλο χέρι την περισυλλέγει και την πετάει μακριά, πολύ μακριά... Όταν η Γη ξεχειλίσει με όλα αυτά τα απορρίμματα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, ποιο χέρι θα αναλάβει έναν πλανήτη που θα έχει μετατραπεί σε τενεκέ σκουπιδιών; Η οικολογική πρόκληση είναι ξεκάθαρη: η ρύπανση είναι μακριά... Είναι μακριά; Μακριά από που;

Πρόλογος 2ου τόμου της σειράς: Οικολογική πρόκληση, κίνδυνοι και λύσεις για έναν πλανήτη υπό απειλή, τόμος 2: Ρύπανση