Το IUCN (Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης) προτείνει ότι οι χώρες θα πρέπει να χρησιμοποιούν τους φυσικούς τους πόρους για να αντιμετωπίσουν τις κλιματικές αλλαγές.
Προστατεύοντας τους φυσικούς πόρους, όπως δάση ποτάμια και μανγκρόβια, αυξάνεται η ικανότητα να αντιμετωπισθούν οι αλλαγές που ήδη συμβαίνουν ως αποτέλεσμα των υπερθέρμανσης του πλανήτη.
«Οι κυβερνήσεις συναντιούνται πάλι μαζί στο Πόζναν για να αντιμετωπίσουν την κλιματική κρίση, άλλα δεν έχουν πολύ χρόνο» λέει η γενική διευθύντρια της IUCN Julia Marton-Lefèvre. «Πρέπει να κάνουμε πραγματική πρόοδο στο Πόζναν για να πετύχουμε μία σημαντική συμφωνία για την αλλαγή του κλίματος για μετά το 2012 στην Κοπεγχάγη το 2009».
Η διορία για να τεθούν σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές πλησιάζουν γρήγορα. Μειωμένες εκπομπές από αποδάσωση και υποβάθμιση, Reduced Emissions from Deforestation and Degradation (REDD), σε αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες προωθούν την προστασία των δασών, είναι ένας από τους πιο άμεσους και αποτελεσματικούς τρόπους για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα.
«Τα δάση έχουν τη δυνατότητα να γίνουν ο καλύτερος τρόπος για να επιβραδύνουμε το ρυθμό της θέρμανσης του πλανήτη» λέει ο Stewart Maginnis, επικεφαλής του προγράμματος για την προστασία των δασών της IUCN. «Αλλά για να συμπεριληφθούν στο πλαίσιο για τις κλιματικές αλλαγές μετά το 2012 οι μειωμένες εκπομπές από αποδάσωση και υποβάθμιση (REDD), θα ήταν σημαντικό οι χώρες να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τις αιτίες της αποψίλωσης. Αυτό θα συμπεριλάβει αυξημένη καλή διακυβέρνηση, με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και σεβασμό στα δικαιώματα των γηγενών πληθυσμών».
Παρά το γεγονός ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες εκπέμπουν λιγότερες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου ανά κάτοικο, είναι αυτές που θα δεχτούν τις περισσότερες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Οι φτωχοί και ευάλωτοι είναι αυτοί που κυρίως θα χτυπηθούν από την αυξημένη ανομβρία, τις πλημμύρες, την έλλειψη φαγητού, καυσίμων, φαρμάκων και γενικά πρώτων υλών. Οι συζητήσεις στο Πόζναν πρέπει να προοδεύσουν στη βοήθεια προς τους ανθρώπους, ώστε να προσαρμοστούν σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα. Η φύση έχει ήδη πολλές λύσεις.
«Είναι πολλές φορές προτιμότερο να χρησιμοποιείς μανγκρόβια, για παράδειγμα, για να προστατεύσεις κοινωνίες στην ακτή ενάντια σε ακραία καιρικά φαινόμενα απ’ ότι ένα θαλάσσιο τείχος, διότι τα μανγκρόβια κάνουν περισσότερα από το να προστατεύουν την ακτογραμμή» λέει ο Neville Ash επικεφαλής του προγράμματος της IUCN για τη διαχείριση των οικοσυστημάτων. «Παρέχουν τρόπους στους ανθρώπους για να βγάζουν ένα εισόδημα, αποτελούν κατοικία για πολλά άλλα σημαντικά είδη και το σημαντικότερο απ’ όλα είναι το ότι ήδη υπάρχουν. Πρέπει απλώς να κατανοήσουμε την αξία τους και να τα διαχειριστούμε κατάλληλα».
Η IUCN απαιτεί να φύγουν τα εμπόδια για μία εποικοδομητική συμφωνία για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, ειδικά με βάση την ατζέντα της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης στις ΗΠΑ.
«Οι ανεπτυγμένες χώρες να υπογράψουν για μείωση των εκπομπών της τάξης του 80-95% σε σχέση με τις εκπομπές του 1990 για το 2050 είναι μία υπόσχεση για το πολύ μακρινό μέλλον» λέει (ο/η) Ninni Ikkala, στέλεχος της IUCN. «Θέλουμε να δούμε απτές δεσμεύσεις για μείωση αυτών των επιπέδων κατά 25-40% έως το 2020».
Μετάφραση από IUCN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου