Ο όγκος των υδάτων της λίμνης Καστοριάς μειώνεται διαρκώς και τα νερά της μολύνονται από τα φυτοφάρμακα και τις ανθρώπινες δραστηριότητες, τονίζει ο δήμος Καστοριάς και ζητά κινητοποίηση της Πολιτείας.
«Η λίμνη δεχόταν επί χρόνια ανθρωπογενείς πιέσεις, καθώς πριν λειτουργήσει ο βιολογικός καθαρισμός, το 1990, τα αστικά λύματα κατέληγαν στο βυθό της. Παράλληλα, η λεκάνη απορροής δέχεται φερτά υλικά από χείμαρρους που τροφοδοτούν τη λίμνη με προσχώσεις και μειώνουν το βάθος της. Επίσης οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις στις παραλίμνιες εκτάσεις αποτελούν πηγές ρύπανσης των υδάτων της, λόγω της μεταφοράς σε αυτήν των χημικών και φαρμάκων που χρησιμοποιούνται» αναφέρει η ιχθυολόγος του δήμου Νίκη Μαντζαφλέρη.
«Είναι ανάγκη το υπουργείο Περιβάλλοντος να αναλάβει πρωτοβουλία. Η δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης θα επέτρεπε την εκπόνηση μελέτης ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτων, τη διερεύνηση των υδρολογικών διεργασιών και την εξυγίανση της λίμνης με διαδικασίες που δεν θα διαταράξουν περισσότερο την οικολογική της ισορροπία» δηλώνει ο δήμαρχος Γιάννης Τσαμίσης.
Επισημαίνει ότι η λίμνη εντάσσεται στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας παραδοσιακής πόλης με σημαντική τουριστική δραστηριότητα.
Προτεραιότητες για το δήμο είναι ο περιορισμός των ρυπογόνων πηγών, η διευθέτηση των χειμάρρων, η δημιουργία δεξαμενών καθίζησης και η εφαρμογή μεθόδων βιοχειρισμού για τη διάσωση της χλωρίδας και πανίδας.
Αρχίζουν τα έργα για τη σωτηρία της πολύπαθης Κορώνειας
Ξεκινά την Πέμπτη το πρώτο από τα τρία βασικά τεχνικά έργα για την αποκατάσταση της λίμνης Κορώνειας, η κατασκευή μιας τάφρου που θα τη συνδέει με τη λίμνη Βόλβη. Στα χαρτιά παραμένει ωστόσο ένα από τα βασικότερα μέτρα, ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα.
Σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο, αναφέρει η εφημερίδα Τα Νέα, η ξεραμένη σήμερα Κορώνεια θα ξαναγίνει λίμνη σε επτά με οκτώ χρόνια.
Έπειτα από πολύμηνη καθυστέρηση, την Πέμπτη αρχίζουν οι εργασίες για τη διευθέτηση της τάφρου που θα συνδέει την Κορώνεια με τη γειτονική λίμνη Βόλβη, καθώς και για τη μερική εκτροπή των χειμάρρων Σχολαρίου και Λαγκαδικίου, ώστε να τροφοδοτείται η λίμνη με τα πλεονάζοντα νερά.
Στις αρχές του 2009 προγραμματίζεται να ξεκινήσουν και τα δύο άλλα τεχνικά έργα της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης. Μέσα στον Οκτώβριο- εφόσον δεν υπάρξουν ενστάσεις- αναμένεται να προκύψει ο ανάδοχος για την κατασκευή τριών λιμνοδεξαμενών και τη δημιουργία υγροτόπου προς την πλευρά του Δήμου Λαγκαδά.
Στις αρχές του επόμενου χρόνου αναμένεται να αρχίσει και η εκβάθυνση της λίμνης, η οποία καθυστέρησε γιατί έπρεπε να τροποποιηθούν οι μελέτες ως προς τις τεχνικές μεθόδους κατασκευής, καθώς λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας μειώθηκε το νερό της λίμνης.
Καμία μέριμνα δεν έχει ληφθεί ωστόσο για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, ένα μέτρο που θεωρείται απολύτως απαραίτητο.
Πρόκειται για τα έργα ορεινής υδρονομίας, τα οποία περιλαμβάνουν διευθέτηση των χειμάρρων Μπογδάνα, Καβαλλαρίου και Κολχικού, δημιουργία συλλογικών αρδευτικών δικτύων, κλείσιμο των περίπου 2.000 παράνομων γεωτρήσεων και προώθηση εναλλακτικών, λιγότερο υδροβόρων καλλιεργειών, που αποτελούν αρμοδιότητα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Η Κορώνεια και η Βόλβη αποτελούσαν πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια τμήμα μιας πολύ μεγαλύτερης λίμνης στην επαρχία Λαγκαδά.
Έκτοτε η έκταση της Κορώνειας συνεχώς μειώνεται, ωστόσο τις τελευταίες δεκαετίες η κατάσταση έχει γίνει δραματική λόγω και της ανθρώπινης παρέμβασης και τα ψάρια και τα πουλιά έχουν εξαφανιστεί.
Η καλυτέρευση των εσωτερικών υδάτων είναι μία υποχρέωση που έχει λάβει πλέον η Ελλάδα απέναντι στην Ε.Ε. με τη οδηγια 2000/60, αλλά όπως βλέπουμε τα πράγματα δεν πάνε καθόλου όπως θα θέλαμε. Σε πάρα πολλά θέματα της οδηγίας έχουμε μείνει πίσω και τρώμε πρόσθιμα, και αιτία είναι η νοχελικότητα του κρατικού μηχανισμού. Τώρα βλέπουμε ότι προκύπτουν προβλήματα στην Καστοριά, μία λίμνη η οποία έδειχνε να βρίσκει το δρόμο της σιγά σιγά. Από την άλλη, έχουμε την Κορώνεια. Θα βάλουν λένε νερά από τη Βόλβη και ας κάνουμε όλοι το σταυρό μας μη πάει κάτι στραβά και χειροτερέψει και αυτή. Ακόμα όμως και να βάλουν νερά, ο πυθμένας της λίμνης είναι μία πληγή που βρίσκεται σε λήθαργο καθώς εκεί έχουν καταγραφεί τοξικά κυανοβακτήρια τα οποία ανά πάσα στιγμή με τη είσοδο του νερού είναι έτοιμα να ξυπνήσουν. Και αν γίνει αυτό θα κλαίμε πάλι τα χιλιάδες νεκρά πουλιά.
Ακούγονται λίγο δυσοίωνα όλα αυτά, αλλά είναι μία πιθανή εξέλιξη της κατάστασης. Σε λίγα χρόνια θα μπορούμε να αποτιμήσουμε την κατάσταση και τότε, για το καλό της λίμνης, μακάρι να ήμουν εγώ που είχα το λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου