Βιολόγοι από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον επεσήμαναν συγκεκριμένα προβλήματα σε όλο τον κόσμο συνδέοντας την παρακμή τους με τη συνολική υγεία των Νότιων Ωκεανών.
"Τώρα βλέπουμε επιδράσεις (από την προκαλούμενη από τον άνθρωπο υπερθέρμανσης και ρύπανσης των θαλασσών) στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου" λέει η διαχειριστική βιολόγος P. Dee Boersma, συγγραφέας του άρθρου που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο στο περιοδικό Bioscience. "Πολλοί πινγουίνοι πιστεύαμε ότι θα είναι ασφαλείς επειδή δεν είναι κοντά στους ανθρώπους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια".
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι υπάρχουν απο 16 έως 19 είδη πινκουίνων. Περίπου 12 από αυτά έχουν κάποιας μορφής πρόβλημα, γράφει η Boersma. Λίγοι, όπως ο βασιλικός πινγκουίνος (Aptenodytes patagonicus) που απαντά σε νησιά βόρεια της Ανταρκτικής βελτιώνονται σε αριθμούς.
Η IUCN περιλαμβάνει στις λίστες της τρία είδη πινγκουίνων ως κινδυνεύοντα, εφτά ως ευάλωτα, που σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο κίνδυνο για εξαφάνισή τους από τη φύση, και δύο ακόμη ως σχεδόν απειλούμενα. Πριν από 15 χρόνια πέντε έως εφτά είδη θεωρούνταν ως ευάλωτα, λένε οι ειδικοί.
Η υπηρεσία αλιείας και άγριας ζωής των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία έχει είδη συμπεριλάβει ένα είδος στη λίστα της ως κινδυνεύον, μελετά αν πρέπει να συμπεριλάβει άλλα δέκα είδη.
Η μεγαλύτερη αποικία Παταγονιακού πινγκουίνου είναι στο Punta Tumbo, στην Αργεντινή, αλλά ο αριθμός των αναπαραγώμενων ζευγαριών εκεί έπεσε στο μισή, από 400.000 στα τέλη της δεκατίας του 60, σε 200.000 τον Οκτώβριο του 2006., σημείωσε η Boersma. Στη διάρκεια του αιώνα οι αφρικανικοί πινγκουίνοι μειώθηκαν από 1,5 εκατομμύρια αναπαραγώμενα ζευγάρια σε 63.000. Συνολικά η μείωση δεν προκύπτει από ένα παράγοντα, αλλά από ένα συνδυασμό παραγόντων.
Για τους πινγκουίνους Pygoscelis adeliae που αγαπούν τον πάγο η αύξηση της θερμοκρασίας στη δυτική Ανταρκτική είναι ένα πρόβλημα που τους δυσκολεύει να βρουν τροφή, λέει ο Phil Trathan, υπεύθυνος της βιολογίας διαχείρισης στο British Antarctic Survey, ένας κορυφαίος επιστήμονας στη μελέτη των πινκουίνων που παρ'όλα αυτά δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Για τους πινκουίνους που ζουν στα νησία Γκαλαπάγκος, το φαινόμενο El Nino αποτελεί ένα πρόβλημα διότι ο θερμότερος καιρός κάνει τους πινγκουίνους να ταξιδεύουν μακρυά για να βρουν τροφή και μερικές φορές για το λόγο αυτό να εκγαταλείπουν τους νεοσσούς τους λέει η Boersma. Στο τέλος του El Nino του 1998 οι θηλυκοί πιγγκουίνοι ήταν μόλις 80% του φυσιολογικού τους βάρους. Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει τις κλιματικές αλλαγές με εντονότερα φαινόμενα El Nino.
"Αυτό που συμβαίνει σήμερα στους πινγκουίνους μπορεί στο μέλλον να συμβεί και σε άλλα είδη, ακόμα και στον ίδιο τον άνθρωπο" λέει η ειδική στους πινγκουίνους Susie Ellis.
Πηγή: LiveScience
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου