Σφαγή τρυγονιών από λαθροκυνηγούς

Με τη σιωπηρή ανοχή Αρχών και τοπικής κοινωνίας

Της Λινας Γιανναρου

Ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από τη Σαχάρα και τη Μεσόγειο, χωρίς σταθμό. Κατευθύνονται στην Κεντρική Ευρώπη για να γεννήσουν και να φωλιάσουν για το καλοκαίρι. Εξαντλημένα όπως είναι ούτε που θα αντιληφθούν τις υψωμένες κάννες, εκεί χαμηλά στη Ζάκυνθο και τους Παξούς, τους λαθροκυνηγούς που κρυμμένοι σε ειδικά για την περίσταση «πόστα» τα σημαδεύουν.

Από τα μέσα έως τα τέλη Απριλίου, τα νησιά του Ιονίου αποτελούν το «πέρασμα» δεκάδων ειδών μεταναστευτικών πτηνών, όπως τα αγαπημένα των κυνηγών τρυγόνια. Τις ίδιες ημέρες, εδώ και δεκαετίες, εκατοντάδες κυνηγοί απ’ όλη την Ελλάδα συρρέουν στην περιοχή, στο πλαίσιο μιας άτυπης -και παντελώς παράνομης, μιας και η κυνηγετική περίοδος έχει λήξει στα τέλη Φεβρουαρίου- κυνηγετικής «γιορτής», γνωστής και ως «τρυγόνια».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μέσα σε μία μόνο ημέρα έως και 15.000 πουλιά μπορεί να πέσουν νεκρά από τις σφαίρες των λαθροκυνηγών. Ωστόσο οι απώλειες είναι ακόμα μεγαλύτερες. Οταν τα τρυγόνια επιστρέφουν, είναι ήδη ζευγαρωμένα και κατευθύνονται στους τόπους φωλεοποίησης για να γεννήσουν. Επιπλέον, το ανελέητο κυνήγι αποτρέπει τα πτηνά να σταματήσουν στην πρώτη στεριά που συναντούν στο μακρύ τους ταξίδι, αυξάνοντας τις πιθανότητες να μην καταφέρουν ποτέ να το ολοκληρώσουν, λόγω εξάντλησης. Για πολλά χρόνια, το πρόβλημα εντοπιζόταν κυρίως στις Στροφάδες, ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών 44 ν.μ. νότια της Ζακύνθου. Κυνηγοί έφθαναν ακόμα και με κότερα ή... ελικόπτερα (σ.σ. ήταν άτυπο σημείο συνάντησης των εύπορων φίλων του «σπορ») στα ξερονήσια προκειμένου να στήσουν καρτέρι στα άτυχα πτηνά.

Επειτα από εκστρατείες περιβαλλοντικών οργανώσεων, το κυνήγι απαγορεύθηκε στις Στροφάδες, ενώ με την αρωγή και των κυνηγετικών οργανώσεων τις ημέρες αυτές οι πλωτές περιπολίες της θηροφυλακής είναι αυξημένες. Η Ζάκυνθος, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι, όμως, εξακολουθούν να αποτελούν τόπο μαρτυρίου για τα τρυγόνια. «Εκτός του ότι το κυνήγι τους αποτελεί μια βαθιά ριζωμένη παράδοση, αποτελεί και πηγή εσόδων για τους νησιώτες οι οποίοι “νοικιάζουν” καλά “πόστα” σε κυνηγούς που έρχονται από την ηπειρωτική Ελλάδα», λέει στην «Κ» η κ. Μαρία Γανωτή, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ, οργάνωση που μαζί με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρείας απευθύνουν έκκληση για «κατάπαυση» του πυρός στο Ιόνιο. «Υπάρχει όμως μια σιωπηρή ανοχή από το κράτος της παραβατικής συμπεριφοράς».

Πράγματι, εδώ και χρόνια, εντελώς συμπτωματικά και με το πρόσχημα της λήξης της κυνηγετικής περιόδου, δασοφύλακες στα νησιά του Ιονίου παίρνουν... άδεια (γνωστή είναι και η φράση πρώην υπουργού προς κυνηγούς «μην ανησυχείτε, θα κανονίσω ο δασοφύλακας να πάρει άδεια το Πάσχα»). Στο κενό πέφτουν επίσης όλα αυτά τα χρόνια (όπως και φέτος) και οι εκκλήσεις του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να λάβει μέτρα αποτροπής της καταστροφής.

Πάντως, στο πλευρό των οργανώσεων βρίσκεται φέτος και η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η οποία σε προχθεσινή ανακοίνωσή της επισημαίνει «την κρισιμότητα της περιόδου που διανύουμε» και καλεί για «συστράτευση και ενεργοποίηση όλων των εμπλεκομένων υπηρεσιών, καθώς η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή παράγει μεν ένα τεράστιο έργο στην πρόληψη και καταστολή της λαθροθηρίας, δεν είναι δυνατόν όμως μόνη της να υποκαταστήσει όλες τις υπεύθυνες για το θέμα αυτό Αρχές του κράτους».

Η εντολή, ωστόσο, δεν φθάνει πολύ χαμηλά. Φημολογείται έντονα ότι συγκεκριμένος θηροφύλακας θα είναι «αδειούχος» τις επόμενες ημέρες, «γιατί αν τον αφήσουμε στο πόστο

Καθημερινή 18/04/2008