Επίδραση του Κορμοράνου στην αλιεία στο Θερμαϊκό κόλπο

Ο κορμοράνος είναι ένα ψαροφάγο πουλί με ευρεία εξάπλωση. Αναπαράγεται στην Ελλάδα και ο αριθμός του αυξάνει το χειμώνα καθώς πληθυσμοί από τη βόρεια Ευρώπη μετακινούνται νοτιότερα για διαχείμαση.

Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του είδους αυξήθηκε τις τελευταίες δεκαετίας εξαιτίας κυρίως της μεγαλύτερης, σε σύγκριση με το παρελθόν, νομικής προστασίας του, την αύξηση της διαθέσιμης τροφής εξαιτίας της αύξησης των ιχθυοκαλλιεργειών, αλλά και του ευτροφισμού, και της αυξημένης προστασία των αποικιών αναπαραγωγής. Η αύξηση του πληθυσμού προκάλεσε αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ ψαράδων και κορμοράνων. Κάτι ανάλογο εμφανίστηκε και στην Ελλάδα, όπου τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι διαμαρτυρίες των αλιέων εναντίον των Κορμοράνων, θεωρώντας τους μία από τις κυριότερες αιτίες για τη μείωση της ιχθυοπαραγωγής. Ανάλογες διαμαρτυρίες από τους ψαράδες υπάρχουν και στην περιοχή αρμοδιότητας του Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα.

Σκοπός της έρευνας, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα και υλοποιήθηκε από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία ήταν η εκτίμηση του πληθυσμού των Κορμοράνων στο Θερμαϊκό κόλπο και η εύρεση των ειδών ψαριών που συμμετέχουν στη δίαιτα του είδους και εκτίμηση της ποσότητας που καταναλώνεται.

Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν μηνιαίες καταγραφές από τον Αύγουστο του 2008 έως και τον Μάρτιο του 2009 και συλλογή ατομικών σβόλων (pellets) από θέσεις κουρνιάσματος των πουλιών. Σε κάθε ένα από τα δείγματα των σβόλων διαχωρίστηκαν οι ωτόλιθοι και καταμετρήθηκε ο αριθμός των αριστερών και δεξιών ωτόλιθων που εντοπίστηκαν. Η ταυτοποίηση των ωτολίθων έγινε με τη βοήθεια συλλογής αναφοράς από ωτόλιθους ειδών ψαριών της περιοχής καθώς και με τη βοήθεια της βιβλιογραφίας.

Συνοπτικά, τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν ότι ο αριθμός των Κορμοράνων που υπήρχαν στην περιοχή του Καλοχωρίου-Δέλτα Αξιού, μέσα στο Θερμαϊκό κόλπο μεταβλήθηκε εποχικά.

Οι Κορμοράνοι χρησιμοποιούν για ξεκούραση και διανυκτέρευση τα "κρεβάτια" των μυδοκαλλιεργειών. Ενώ το χειμώνα, από το Δεκέμβριο μέχρι και το Φεβρουάριο, οι Κορμοράνοι συγκεντρώνονται κυρίως στις εκβολές του Αξιού, σε θέσεις στις οποίες ήταν αδύνατη η προσέγγιση ακόμη και με βάρκα, ενώ ελάχιστα πουλιά επέλεγαν τα "κρεβάτια" των μυδοκαλλιεργειών για να κουρνιάσουν. Νωρίς την άνοιξη, το Μάρτιο κάποια από τα πουλιά επέλεξαν να κουρνιάσουν στα δέντρα της αποικίας, ενώ κάποια άλλα χρησιμοποίησαν τα "κρεβάτια".

Από την ανάλυση των στομαχικών σβόλων εκτιμάται ότι ο μέσος αριθμός ψαριών ανά στομαχικό σβώλο ήταν τουλάχιστον οκτώ ψάρια και βρέθηκαν ωτόλιθοι από τουλάχιστον δέκα διαφορετικά είδη. Η πλειονότητα των ωτολίθων ήταν από δύο είδη ψαριών, το Diplodus annulans, Σπάρος (ποσοστό 45,93%) το Spicara smaris, Μαρίδα (29,65%). Ακολουθούσε το Liza ramada, Μαυράκι (8,72%) και το Pagellus acarnαe, Μουσμούλι (5,23%), ενώ ποσοστά των υπόλοιπων ειδών ήταν συνολικά περίπου στο 5%. Από τα δέκα διαφορετικά είδη ψαριών των οποίων ταυτοποιήθηκαν οι ωτόλιθοι, το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης είχε ο Σπάρος (60,71% των στομαχικών σβόλων), το Μαυράκι (35,71%) και η Πέρκα (14,29%). Το μεγαλύτερο ποσοστό των ειδών ψαριών που βρέθηκαν (54,07%) ήταν είδη που εμφανίζονται σε νερό υψηλής αλατότητας. Τα είδη λείας του Κορμοράνου ήταν κυρίως βενθικά είδη (δύο είδη με μεγάλο όμως αριθμό ατόμων και ποσοστό 47,51%).


Το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων τα οποία εντοπίστηκαν στους στομαχικούς σβόλους των Κορμοράνων κατατάσσονται σε είδη χαμηλής εμπορικής αξίας (τέσσερα είδη με ποσοστό 53,49% του συνόλου των ψαριών). Ακολουθούσαν τα μέτριας εμπορικής αξίας (πέντε είδη με ποσοστό 45,35%). Τα είδη με υψηλή εμπορική αξία είχαν το μικρότερο ποσοστό ατόμων (ένα είδος με ποσοστό 1,16%).

Θ. Ναζηρίδης και Μ. Νοΐδου, Δράσεις για τη διατήρηση των πουλιών 2009.

Ολόκληρη την αναφορά θα τη βρείτε εδώ