Με βάση την κοινή λογική μπορεί κανείς να καταλάβει ότι η υπεραλίευση των υδάτων οδηγεί με ποικίλους τρόπους στην μείωση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας. Όταν όμως καταφέρεις να δείξεις ότι η υπεραλίευση οδηγεί στη μείωση της χερσαίας βιοποικιλότητας τότε έχεις κερδίσει με την αξία σου μία δημοσίευση στο Science.
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Μία ομάδα ερευνητών στη Γκάνα "έπεσαν" πάνω σε αρχεία συστηματικής καταγραφής των πληθυσμών της άγριας χερσαίας πανίδας της τελευταίας 30ετίας. Γενικά παρατηρήθηκαν μειωτικές τάσεις και επομένως έπρεπε να δοθεί μια εξήγηση. Η εξήγηση αυτή ήταν το παράνομο κυνήγι, που γίνεται για βιοποριστικούς λόγους. Συγκεκριμένα, ντόπιοι κυνηγούν όλα τα ζώα χωρίς εξαίρεση για να τα πουλήσουν για τροφή (ακόμα και πιθήκους και νυχτερίδες) με δραματικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς τους. Εύλογη απορία: που κολλάει η υπεραλίευση;
Οι ερευνητές βρήκαν λοιπόν ότι υπάρχει ισχυρή σχέση ανάμεσα στο ιχθυαπόθεμα μιας χρονιάς με τη μείωση ή αύξηση της βιομάζας της χερσαίας πανίδας. Όταν ο κάθε κάτοικος μπορούσε να καταναλώσει ικανοποιητική ποσότητα ψαριών (που αποτελούν τη βασική πηγή πρόσληψης πρωτεϊνών στη χώρα) το κυνήγι δεν ήταν τόσο έντονο και επομένως δεν εμφανιζόταν μείωση της βιομάζας. Από την άλλη, όταν το αλίευμα δεν ήταν αρκετό οι πολίτες αναγκάζονταν να κυνηγήσουν την άγρια πανίδα με αποτέλεσμα να μειώνεται και η βιομάζα αυτής. Επιπλέον, όταν τα ψάρια δεν αφθονούσαν αυξανόταν η τιμή τους, με συνέπεια το κυνήγι να είναι ακόμα εντονότερο.Σύμφωνα με έρευνες, από το 1977 και μετά έχει παρατηρηθεί 50% περίπου μείωση της βιομάζας των ψαριών στην γύρω περιοχή, ενώ ο ανθρώπινος πληθυσμός έχει αυξηθεί κατά τρεις φορές. Το μέλλον, όπως είναι ξεκάθαρο, είναι εξαιρετικά δυσοίωνο. Η άγρια πανίδα πρέπει να προστατευθεί, αλλά και οι άνθρωποι φυσικά πρέπει να φάνε. Μη ξεχνάμε ότι τα περισσότερα αλιευτικά που (υπέρ)εκμεταλλεύονται τους θαλάσσιους πόρους της περιοχής είναι ευρωπαϊκών συμφερόντων.
Βιβλιογραφία J.S. Brashares P. Arcese, M.K. Sam, P.B. Coppolillo, A.R.E. Sinclair & A. Balmford 2004. Bushmeat Hunting, Wildlife Declines and Fish Supply in West Africa. Science 306, 1180-1183.
2 σχόλια:
Καλησπέρα!
Ωραίο θέμα έπιασες.
Η υπεραλίευση είναι είναι άκρως υποτιμημένο ζήτημα. Ουδείς ασχολείται με το πρόβλημα παρα μόνο κάποια ερευνητικά κέντρα και ορισμενες ΜΚΟ. Ειδικά στη Μεσόγειο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, καθώς φαίνεται ότι κάποια είδη όπως ο τόνος εξαφανίζονται με ταχείς ρυθμούς. Ψαρεύεις νεαρά άτομα ή γεννητόρους και δένει το γλυκό. Η πλάκα είναι ότι πλέον ψαρεύουμε τόνους για τους Ιάπωνες!
Τα ίδια ισχύουν και στο Αιγαίο όπου επιπλέον έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους Τούρκους και λιγότερο τους Ιταλούς.
Υπάρχουν ερευνητές που υποστηρίζουν ότι σε μερικές εκαντοντάδες ή χιλιάδες χρόνια τα ψάρια δεν θα είναι βρώσιμα, θα έχουν μικρό μέγεθος και δεν θα σχηματίζουν κοπάδια. Μια τέτοια περίπτωση σίγουρα θα επηρεάσει την χερσαία πανίδα. Αν έχει μείνει τίποτα όρθιο.
Καλησπέρα φίλτατε,
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, γιατί εκτός από υποτιμημένο είναι και πάρα πολύ σοβαρό, καθώς μιλάμε για αποθέματα τροφής, το σημαντικότερο μαζί με το νερό! Χρόνια αδιαφορίας οδήγησαν την κατάσταση σε ένα πολύ άσχημο σημείο, και πιθανώς ακόμα παραπέρα, σε αυτό που περιγράφεις στην τελευταία παράγραφο.
Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι με το ψάρεμα με τράτες και άλλου τέτοιου είδους κάκιστες πρακτικές έχει πάρα πολύ μεγάλες απώλειες. Τόνοι ολόκληροι ψαριών που δεν αποτελούν το στόχο του ψαρέματος χάνονται αναίτια.
Δημοσίευση σχολίου