Τα σκυλιά μπορούν να "μυρίσουν" τον ανθρώπινο καρκίνο

Η υπόθεση ότι τα σκυλιά μπορούν να ανιχνεύσουν κακοήθεις όγκους με βάση την οσμή τους προήλθε από αδημοσίευτες περιπτώσεις. Σύμφωνα με μία από αυτές μία γυναίκα ζήτησε ιατρική βοήθεια εξαιτίας του αυξημένου ενδιαφέροντος του σκύλου της σε μια ορισμένη δερματική περιοχή στο σώμα της, η οποία στη συνέχεια αποδείχθηκε πως ήταν ένα κακοήθες μελάνωμα.

Αν και τα γεγονότα αυτά δεν στηρίζονται σε πειραματικές αποδείξεις, η ιδέα ότι οι σκύλοι μπορούν να «μυριστούν» τον καρκίνο δεν είναι παράλογο. Οι όγκοι παράγουν πτητικές οργανικές ενώσεις, που απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα, για παράδειγμα, με την αναπνοή και τον ιδρώτα. Ορισμένες από αυτές τις πτητικές οργανικές ενώσεις είναι πιθανό να έχουν διακριτικές οσμές και ακόμα και όταν βρίσκονται σε μικρές ποσότητες να μπορούν να ανιχνευθούν από τα σκυλιά.

Με προτροπή τα γεγονότα αυτά ορισμένοι επιστήμονες¹ σχεδίασαν ένα πείραμα για να αποδείξουν εάν τας σκυλιά έχουν την δυνατότητα να μάθουν να αναγνωρίζουν την «χαρακτηριστική οσμή» στα ούρα των ενώσεων που παράγει ο καρκίνου της ουροδόχου κύστης.

Πράγματι αποδείξαν ότι τα σκυλιά που εκπαιδεύτηκαν επέλεξαν σωστά τα δοχεία με τα θετικά στο καρκίνο ούρα στο 41% των περιπτώσεων, ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που θα προέκυπτε εάν επέλεγαν στη τύχη (21%). Μάλιστα, προέκυψε ότι τα σκυλιά αυτά αναγνώριζαν τη «χαρακτηριστική οσμή» του καρκίνου της ουροδόχου κύστης ανεξάρτητα από άλλες χημικές ουσίες που μπορεί να υπήρχαν στα ούρα, όπως αλκοόλ, αίμα, ναρκωτικές ουσίες και άλλα.

Τέλος, αξιοσημείωτο κατά τη διάρκεια του πειράματος ήταν το γεγονός ότι όλα τα σκυλιά επέλεξαν ως θετικό ένα δείγμα από άτομο χωρίς καρκίνο της ουροδόχο κύστης. Περαιτέρω εξετάσεις στον ασθενή από τον οποίο προήλθε το δείγμα αποκάλυψαν ένα μεταβατικό καρκίνωμα του δεξιού νεφρού.

1. Carolyn M. Willis, Susannah M. Church, Claire M. Guest, W. Andrew Cook, Noel McCarthy, Anthea J. Bransbury, Martin R. T. Church, John C. T. Church, 2004. Olfactory detection of human bladder cancer by dogs: proof of principle study. BMJ 329:712.