Το προηγούμενο άρθρο της κατηγορίας "Απειλούμενα είδη" αναφερόταν σε ένα ζώο που με τις προσπάθειες του ανθρώπου κατάφερε τελικά να μην εξαλειφθεί και να αποκτήσει πάλι κάποιους πιθανώς βιώσιμους πληθυσμούς. Τώρα, θα μας απασχολήσει η αντίθετη περίπτωση, όπου ένα ζώο εξαφανίστηκε λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης, όχι επειδή δεν απέδωσαν τα μέτρα προστασίας, αλλά απλά επειδή δεν πρόλαβαν οι επιστήμονες να κάνουν τίποτα.Το παράδειγμα αυτό είναι ο χρυσός φρύνος (Bufo periglenes). Το είδος αυτό ανακαλύφθηκε το 1966 σε βροχερό ορεινό δάσος της Κόστα Ρίκα. Από το 1989 και έπειτα κανένα άτομο δεν είχε βρεθεί με αποτέλεσμα η IUCN να ανακηρύξει το 2004 το είδος εξαφανισμένο. Η εξαφάνιση όμως αυτή ήρθε πολύ απότομα...
Το μικρόσωμο αυτό αμφίβιο (4-5cm μήκος) ζούσε σε μία ορεινή έκταση δάσους 4 περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων σε υψόμετρο 2000 περίπου μέτρα. To 1987 η καταμέτρησή τους έδειξε ότι διαβιούσαν στην περιοχή 1500 περίπου άτομα. Όμως, λόγω ασταθούς καιρού την επόμενη χρονιά τα τέλματα στα οποία ζούσαν τα ζώα ξεράθηκαν προτού οι γυρίνοι ενηλικιωθούν. Έτσι, το 1988 μόνο 10 ή 11 άτομα καταγράφηκαν. Την επόμενη χρονιά καταγράφηκε μόνο ένα αρσενικό... και από τότε τίποτα.
Οι λόγοι για τους οποίους συνέβη αυτή η ξαφνική εξαφάνιση είναι πολύ και όχι πλήρως μελετημένοι. Αρχικά, το είδος γενικά εμφάνιζε ευαισθησία σε δύσκολες καιρικά χρονιές, αντιμετωπίζοντας προβλήματα όταν η ανοιξιάτικη βροχόπτωση ήταν είτε ιδιαίτερα υψηλή είτε ιδιαίτερα χαμηλή. Η ευαισθησία αυτή σε συνδυασμό με μείωση του πληθυσμού λόγω αποψίλωσης του δάσους, ασθένειας από μύκητες, ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και εισαγωγής ανταγωνιστικών ξενικών ειδών κατέστησαν το είδος εξαιρετικά ευάλωτο στις καιρικές συνθήκες. Έτσι, προτού προλάβει η επιστημονική κοινότητα να αντιδράσει το είδος μειώθηκε υπερβολικά σε πληθυσμό και τελικά εξαφανίστηκε.
Βέβαια, υπάρχουν και οι αισιόδοξοι που πιστεύουν ότι τα ζώα απλώς παραμένουν θαμμένα κάτω από το έδαφος περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να ξαναεμφανιστούν και να αναπαραχθούν. Το θετικό είναι ότι ακόμα και αν αυτή η πιθανότητα είναι εξαιρετικά μικρή το δάσος εξακολουθεί να προστατεύεται για την περίπτωση που συμβεί το απίθανο!
Πηγές
Επιστροφή στη ζωή, 2005, Science Illustrated τεύχος 7
Wikipedia
Animal Diversity Web
3 σχόλια:
Η αισιόδοξη άποψη είναι όντως πολύ αισιόδοξη.
Όπως έχουμε πει και άλλες φορές οι χρόνοι είναι πολύ μικροί για να πάρουμε χαμπάρι τι συμβαίνει. Μακάρι να μπορούσαμε να κατανοούσαμε κάποια πράγματα πιο γρήγορα.
Καλό βράδυ!
Ειδικά στην προκειμένη περίπτωση όλα έγιναν πραγματικά πολύ γρήγορα! Σε τελική ανάλυση μπορεί το συγκεκριμένο είδος παρά τις πιέσεις που σίγουρα δέχτηκε από τον άνθρωπο να εξαφανιζόταν. Η εξαφάνιση των ειδών είναι φυσιολογικό φαινόμενο, το θέμα να μην οδηγούνται στην εξάλειψη από τον άνθρωπο!
Wonderful post. If we do not get our act right this list of endangered species will grow big.
Δημοσίευση σχολίου